często spaceruję drogą, którą kroczyliśmy razem, trzymając się za rękę, rozmyślam wtedy nad sensem tego wszystkiego i pomimo tego, że łzy cisną mi się do oczu staram się nie płakać, tylko cieszyć się, że byliśmy cholernie szczęśliwi, dopóki odległość tego nie zniszczyła.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!