|
- opisz mi się. - po co.? i tak nie uwierzysz w moje istnienie. - uwierzę. - no dobra. jestem piękną królewną, mieszkam w pałacu, mam swojego księcia i jestem szczęśliwa. - faaajnie. serio. bomba. a masz rybki.? - rybki.? nie. - jak na księżniczkę jesteś bardzo miła. wszystkie, które znam, które mieszkają naprzeciwko mnie i te, które widuję na przystankach, w sklepie czy kinie są wredne, niemiłe i w dodatku wcale nie są ładne. - dziękuję. a może ty powiesz mi coś o sobie.? - a po co.? i tak nie uwierzysz w moje istnienie. - a skąd Ty możesz to wiedzieć.? - jestem przystojnym chłopcem, który codziennie. od dawna przygląda się tobie, obserwuje w co jesteś ubrana, jak jesteś uczesana i czy się uśmiechasz. mieszkam w małym domku, nie mam swojej królewny bo pewnie na nią nie zasługuję. - chwila, moment. dlaczego dziś się do mnie odezwałeś.? - bo zauważyłem, że jesteś
smutna.
|
Dodaj komentarz
