|
- Hej, mała. Co się stało? – zapytał szeptem, siadając w kącie jej świadomości.
- Jestem smutna – odparła, spoglądając w jego niebieskie oczy.
- To widzę. Znam cię lepiej, niż myślisz. Nie ukryjesz nic przede mną. Powiedz tylko, dlaczego?
- Przez ciebie.
- Już zrozumiałaś, prawda? – musnął oddechem jej policzek, odgarnął włosy z czoła.
- Że jestem zakochana?
- I że wróciłem – dodał, pozostawiając na jej rozgrzanym policzku dotyk swoich zimnych warg – na zawsze.
- Obiecujesz?
- Już ci to kiedyś obiecałem.
- Nie pamiętam.
- Bo miałaś zapomnieć.
|
Dodaj komentarz
