 |
|
świat schodzi na psy, razem z nim ty, wierzysz mi? policzone są twoje dni, wiesz jak jest. tu chodzi o moją troskę, bo niezbadane są wyroki boskie. więc rób co chcesz, pod uwagę bierz możliwości, przyczynowo-skutkowe zależności.
|
|
|
|
i wiesz co mnie boli? ze w głowach się pierdoli
|
|
|
|
jesteś jak dopełnienie, słodycz na podniebienie jak ukojenie po oblężeniu dnia, na pocieszenie choć wciąż zawodzę Cię, nie powiesz, że nie. świat jest zły. pozwól mi być Twoim ochroniarzem, pokażę Ci, że mimo wszystko zwycięża dobro czasem. pozwól być drogowskazem wprost do marzeń. chodźmy tą drogą razem.
|
|
|
|
szybko gaśnie ten, kto świecił zbyt jasno.
|
|
|
|
ja i Ty, to coś więcej. prawda, miłość, nadzieja, szczęście.
|
|
|
|
chodź Kochanie, posłuchamy jak oddycha wszechświat.
|
|
|
|
weź wyciągnij wnioski. życie, to nie konkurs piękności.
|
|
|
|
na pewno znasz te noce, ten destrukcyjny moment kiedy każda myśl waży grubo ponad tonę.
|
|
|
|
wiem, że czasem sam tonę w morzu złych myśli I jedyne co z tego mam to psychiczne blizny.
|
|
|
|
komu mam wierzyć? co nazwać zaufaniem? czym jest honor, szacunek, duma, prawda ponad prawem?
|
|
|
|
i niczego mi do szczęścia nie brakuje prócz uczucia pierdolonej satysfakcji, która spokój Twój zakłóca.
|
|
|
|
inne nałogi?
nie ty jesteś jedynym.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
