 |
Lubię wspominać... chociaż nie powinnam.
|
|
 |
Wspomnienia burzą moją wizję świata z kimś innym.
|
|
 |
Najzabawniejsze jest to, że gdybyś teraz zniknął z mojego świata to nic by się nie stało, na prawdę.
|
|
 |
Boję się otworzyć na Ciebie.
|
|
 |
Nie chcę znów wejść w tą fazę związku. To paraliżujące. Rozsądek jednak podpowiada, że każdy nowy/następny nigdy nie będzie taki sam jak poprzedni... Jak się przełamać?//
|
|
 |
Już czas, aby znów nauczyć się ufać.
|
|
 |
Najważniejsze jest znaleźć kogoś, kto dotknie twojej duszy, nie dotykając nawet jeszcze twojego ciała. Przyspieszy bicie serca, nie przyspieszając biegu zdarzeń. Poruszy twój świat, jednocześnie pozwalając pozostać ci w takim miejscu, w jakim chcesz być. I nawet będąc daleko, będzie znacznie bliżej ciebie, niż wszyscy ludzie znajdujący się dookoła. - Aleksandra Steć
|
|
 |
Jestem na nieznanych wodach. Wszystko idzie tak jak powinno... Jak to wytłumaczyć? //
|
|
 |
Wiem jak to jest stać się wrakiem człowieka. Wiem jak to jest zostać najgorszą wersją samej siebie, uosobieniem wszystkich cech, które się kiedyś wypierało. Wiem jak to jest mówić, że nigdy nie postąpię w ten sposób, a potem robić wszystkie te rzeczy, przed którymi się wzbraniało. Wiem jak to jest patrzeć w lustro i nienawidzić osoby po drugiej stronie. Stać się rodzajem człowieka, którym mogło się być w najgorszych koszmarach.
|
|
 |
Wygląda na to, że coś z tego będzie.
|
|
 |
Mam niewyobrażalną chęć zadzwonić teraz do Ciebie i powiedzieć, że tęsknię. Że brak mi Twojego spokojnego głosu i ciepłych ramion. Chciałabym wyznać Ci teraz, że uważam za błąd nasze rozstanie, bo z nikim nigdy nie potrafiłam rozmawiać tak szczerze. Mogłabym przepraszać i prosić o drugą szansę, obiecywać, że już nigdy nie postąpię w ten sposób. Ale jest już za późno. Nie możesz mi ufać, jeśli sama sobie nie potrafię.
|
|
|
|