 |
|
Zdaję sobie sprawę,
że to nieracjonalne, ale kiedy ci oznajmiają, że masz na przykład dwadzieścia procent szans
na przeżycie pięciu lat, włącza się matematyka i uświadamiasz sobie, że to jak jeden do
pięciu... Rozglądasz się więc i kalkulujesz tak, jak by to zrobiła każda zdrowa osoba: muszę
przeżyć czworo z tu obecnych.
|
|
|
|
Motywem każdej doktryny potępiającej rozum jest zawładnięcie rozumem.
|
|
|
|
Ponieważ nie ma sprawiedliwości, Schultz. Są jedynie konieczne rozwiązania problemów praktycznych.
|
|
|
|
(...) wybrańcy osiągają sukces tylko wtedy, gdy w grę wchodzą rzeczy nadzwyczajne, a zwykłe partaczą. Talent jest niesprawiedliwy, zarówno dla tych, którzy go otrzymują, jak i dla tych, którym go brak.
|
|
|
|
Sięgnę w głąb ziemi, żeby wyrwać niesprawiedliwość z korzeniami, i zniszczę ją gołymi rękami.
|
|
|
|
Chciał płakać, ale nie miał już łez. W środku czuł pustkę i stratę. Pustkę i po raz pierwszy też przerażenie, że z tą pustką w sercu nie da rady dłużej wytrzymać.
|
|
|
|
Strach jest wytworem wyobraźni. To kara, cena, jaką płaci się za wyobraźnię.
|
|
|
|
"Niech pociechą dla nas będzie to, iż żaden ból na świecie nie trwa wiecznie. Kończy się cierpienie, pojawia się radość - tak równoważą się nawzajem."
|
|
|
|
"(...) była kobietą, z którą tylko kompletny idiota mógłby chcieć związać się na dłużej niż dwie doby. Ciekawym było, że za takimi właśnie kobietami uganiały sie zwykle watahy mężczyzn skłonnych związać się na całkiem długo."
~ Andrzej Sapkowski
|
|
|
|
"Cudownie jest móc przeżyć życie tak, by potem mieć co wspominać. Kolekcjonować cudne chwile, spoglądać na nie z dystansu, odkurzać je, wycierać, polerować i dziwić się, że to czy tamto właśnie nam się przydarzyło. A najważniejsze, to niczego nie żałować, nawet tego, co wywoływało kiedyś łzy."
~ Gabriela Gargaś
|
|
|
|
"Ale moment wielkiego objawienia nie przychodzi i może nigdy nie przyjdzie. Zamiast niego zdarzają się małe, codzienne olśnienia, krople jasności, które jak zapałki niespodziewanie rozbłyskują w ciemności, tak jak przed chwilą".
Virginia Woolf "Do latarni morskiej"
|
|
|
|
Tego bólu nie da się opisać. Fizyczny... duchowy... metafizyczny... jest wszędzie, wsącza się do mego szpiku.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
