 |
|
zrozum w końcu,że nic nie daje to płakanie za mną,
zrozum w końcu,że jestem z mięsa i krwi,a nie jak ty z kamienia.
|
|
|
|
ta sprawa z nami to było kiedyś,wspominam tamte czasy kiedy wtedy byliśmy parą,kiedy wszystko między nami było jasne,gdzie czas bez ciebie był męką,był za trudny,gdzie w rozstaniu widzieliśmy "nie" i w przyszłości "tak" pojmij w końcu,że to była metafora..
|
|
|
|
nie chcę,by świat płynął dalej. wiesz jakie to uczucie?
|
|
|
|
czy zdajesz sobie sprawę z tego,jak wygląda mój dzień bez Ciebie?
|
|
|
|
zbyt często opadają mi ręce na życie,które muszę wieść dalej.
|
|
|
|
cz.1 rozstaliśmy się mimo to,że nasze serca wciąż dla siebie biją. wiesz,jak to jest,kiedy świat w jednej chwili zatrzymuje się, kiedy pęka w pół? z dnia na dzień dzieje się dużo,zdecydowanie za dużo. nie umiem ogarnąć tego,co mnie spotyka. nie potrafię się pogodzić,że życie tak rani nie zasługując sobie na to. gdzie podziała się sprawiedliwość? szczęście? ponoć tym razem miało ono trwać dłużej-nie wyszło,kolejny raz z kolei..dzień w dzień ten sam stan,wykańczają mnie myśli,które krążą po mojej głowie. dużo postanowień,wiele marzeń,ale jak do nich dojść,kiedy upadasz na ziemie nie potrafiąc się podnieść?jak dojść,gdy ciągle życie zadaje bolesny cios w twarz? czasem nie potrafię znieść tych wszystkich rzeczy,tych ludzi. czy ktoś jest taki, który patrzy na czyjeś uczucia,czy jest ktoś taki? zwątpiłam w tak ważne rzeczy przez sytuacje,które dziać się nie powinny.obróciło się zbyt wiele przeciwko mnie.
|
|
|
|
cz.2 gdzieś po drodze zgubiłam nadzieje, wiarę w lepsze dni.jak ją odzyskać,kiedy jest już za późno? bezsenne noce próbują uświadomić mi,że tak musiało być. ale wciąż we mnie tkwi pytanie DLACZEGO? odpowiedzi nie słyszę,a może słyszeć nie chcę?
|
|
|
 |
Co noc schemat się powtarza. Kładę się do łóżka i nie zamykam oczu, aby zasnąć. Wiem, że i tak tego nie zrobię. Włączam jedynie radio, puszczam tą muzykę tak, aby nie przeszkadzała domownikom obok i rozkoszuję się ciemnością, którą mam tuż po wyłączeniu światła. Spoglądam czasem na niebo i wpatrując się w gwiazdy analizuję krok po kroku własne życie. Czasami łapię się na tym, że chcę z kimś pogadać, z kimś, kto nie będzie tylko osobą, która pojawi się w danej chwili, lecz z osobą, która będzie zawsze, niezależnie od tego co będzie się pomiędzy nami działo. Szybko się przekonuję, że to wyłącznie moje marzenie, pragnienie, którego nie jestem w stanie spełnić. Wchodząc od czasu do czasu na gadu, spoglądam na listę dostępnych i niedostępnych osób. Wiem, że w środku nocy nie będzie nikogo z kim można pogadać, ale codziennie mam nadzieję, że moim oczom ukaże się osoba, na która tak często czekam, a która nawet nie ma pojęcia o moich zamiarach.
|
|
|
|
Wszystkie myśli, uczucia, których nie masz gdzie pomieścić. // Pezet
|
|
|
|
A dziś? Dziś już nawet nie pomaga wódka i mocne papierosy. // przejdzieci
|
|
|
|
|
Nie mogę się uspokoić, moje ciało wciąż drży ze zdenerwowania. Nie jestem w stanie nad sobą zapanować. Toczę od paru godzin wewnętrzną walkę, po moich policzkach chcą spływać łzy, ale rozum krzyczy, że nie mogę sobie na to pozwolić. Nie mogę, ponieważ zniszczę przy tym wszystko to co mam wokół siebie, stracę pewien grunt pod nogami i nie będę już więcej walczyć. Gubię się w tym co się wokół mnie dzieje. Kolejne ataki, które dostaje na serce nie sprzyjają niczemu dobremu. Ciągle szykanowanie, niszczenie psychiki nie pomaga, wręcz przeciwnie. To co się dzieje jest ciosem w ciało, nad którym nie mogę zapanować. Nie chcę tego, nie chcę pustej walki, która nie przynosi nic dobrego. Nie chcę się bawić w to bagno, w które co chwilę się pakuję. Mam już dość, chcę uciec. Potrzebuję odejść, a najlepiej zniknąć.. Nie tylko z tego miejsca, ale też i świata, gdzie żyję. Może to byłby dobry sposób na pozbycie się przyczyny problemów.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
