 |
|
"Na zawsze się poddam,
Byleby Cię dotknąć
Bo wiem, że czujesz mnie w jakiś magiczny sposób
Jesteś bliższy niebu niż ja kiedykolwiek będę
Nie chcę teraz wracać do domu
I wszystko co mogę poczuć to ten moment
I wszystko czym mogę oddychać to twoje życie
Bo prędzej czy później nadejdzie koniec
A ja po prostu nie chcę za Tobą tęsknić tej nocy
I nie chcę by świat mnie widział,
Bo nie sądzę ze oni potrafiliby zrozumieć
Kiedy wszystko zostało stworzone do zniszczenia
Ja tylko chcę byś wiedział kim jestem
Nie możesz powstrzymać łez, które nie nadchodzą
Ani chwili prawdy w swoich kłamstwach
Kiedy wszystko przypomina film
Ty krwawisz by wiedzieć że żyjesz."
|
|
|
|
Ja nie wybaczam niczego. nawet jeśli w piątej klasie zwędziłeś mi pomarańczową kredkę, to jesteś już zawsze na mojej czarnej liście, draniu.
|
|
|
|
Nie wiem czy podniesie mnie na duchu Twoje ewentualne potwierdzenie, pozytywna odpowiedź na pytanie: "czy ty też?", czy to takie ważne, żeby ktoś dzielił z kimś odczucia i uczucia, czy wystarczy, że rozumie, albo chociaż że nie będzie się po kątach podśmiewał. Mama jeszcze w czasach opowiadania bajek twierdziła, że każdy dostał jakiś talent, od tamtej pory nie odkryłam jaki to mnie przypadł w udziale, wiem, że to raczej żaden z typowych, "jeszcze" go nie odkryłam. Wypadkowa braku tego talentu, braku pasji, braku celu i braku poczucia sensu powoduje, że żyję substytutem życia, jakie chciałabym wieść, a substytut ów bogaty jest w sztuczne słodziki, emulgatory i barwniki, które sprawiają, że z zewnątrz wygląda nieźle i całkiem dobrze imituje prawdziwe życie. Do tego dochodzi brak pomysłu, co ze sobą zrobić, to już kompletnie demotywuje. Zastanawiam się, czy inni też tak mają, czy tylko ja pędzę taki jałowy żywot.
|
|
|
|
Rzeczy których chcesz, przychodzą zawsze, tylko z lekkim opóźnieniem, zawsze trochę później, zawsze lekko niekompletne. Tak samo dzieje się z rzeczami, których bardzo nie chcesz. A czasami, czasami rzeczy, których bardzo chciałaś, przychodzą za późno, wtedy, gdy już ich kompletnie nie chcesz.
|
|
|
|
Nie chcę mężczyzny, który kocha mnie bardziej. Chcę takiego, który kocha mnie lepiej.
|
|
|
|
Udawało jej się przewyciężać swoje małe słabości, ale poniosła klęskę w sprawach ważnych. Roztaczała wokół aurę kobiety niezależnej, choć rozpaczliwie potrzebowała kogoś obok siebie. Była w różnych miejscach, gdzie zwracała na siebie uwagę, ale noce z reguły spędzała samotnie [...], patrząc na rozregulowany telewizor. W oczach przyjaciół uchodziła za wzór godny naśladowania, traciła większość swojej energii, usiłując być zawsze na miarę takiego obrazu siebie, jaki sama stworzyła
|
|
|
|
Słowa, które płyną z odtwarzacza niezmiennie trafiają w samo sedno. Ale nie ma się czemu dziwić: dusza zawsze potrafi wybrać sobie najlepszą ścieżkę dźwiękową . A to, że akurat słyszysz tę, a nie inną piosenkę, nigdy nie jest dziełem przypadku. Tak samo jest zresztą i z prawdą.
|
|
|
|
Kpisz, kpisz... Będziesz, cholera, żałował, że kpisz. Nie forsa, nie żaden tam nakaz, tylko sens życia. Sens życia, zrozumiałeś? Nie można żyć od przypadku do przypadku, jak, cholera, zwierzątko, wybuchać głupią radością, gdy nic się nie dzieje i nic nie grozi, albo uciekać do nory, gdy się dostanie po nosie. Trzeba coś realizować, wypełniać, rozpoczynać i kończyć, konkretne sprawy pozostawiać za sobą i takież same konkrety mieć przed sobą. Męczę się, cholera, tęsknię, narzekam, ale tyle mam satysfakcji...
|
|
|
|
Tak więc rozstali się i teraz spoglądają na siebie z nienawiścią i tęsknotą przez usiane gwiazdami pobojowisko jakie pozostało po rozpadzie ich związku.
|
|
|
|
Ktoś kiedyś powiedział: Dobre dziewczynki piszą pamiętniki. Złe nigdy nie mają czasu. Ja... Ja po prostu chce mieć życie, które zapamiętam. Nawet jeśli nie zapisze tego w żadnym pamiętniku.
|
|
|
|
bez pospiesznych pocałunków i spoconych nocy spadających na drewnianą podłogę. tylko z coraz większym niepoznawaniem siebie w lustrach. z coraz większym zdziwieniem nad ranem, że to ja, po aż takim czasie. tylko.
|
|
|
|
- Nigdy nie będę dziwką ! - zaśmiała się dźwięcznie. Gdy podchodzę do latarni - one gasną . - Twój blask przyćmiewa wszystko - powiedział z nutą ironii '
|
|
|
|
Dodaj komentarz
