 |
|
Ukradła książkę. Ktoś ją na tym nakrył. Złodziejka zareagowała. Prawidłowo.
|
|
|
|
Jesteśmy złodziejami, ale mamy swoją moralność.
|
|
|
|
ukryta pod bluzą książka pożerała ją żywcem.
|
|
|
|
Dwa kawałki rozpoznania. 1. Tożsamość cienia. 2. Fakt, że cień wszystko widział.
|
|
|
|
Posąg złodziejki książek stojący na placu. Nie uważacie, że to dziwne, że posąg pojawił się, zanim osoba, którą przedstawiał, stała się sławna?
|
|
|
|
Co za radość, być niezauważalnym!
|
|
|
|
Liesel odkryje, że dobry złodziej potrzebuje wielu talentów. Sprytu. Opanowania. Zwinności. Ale najważniejszy jest jeszcze jeden czynnik. Szczęście.
|
|
|
|
Dwa pytania. Czy wrota się za nią zatrzasną? Czy będą na tyle łaskawe, żeby ją jednak wypuścić?
|
|
|
|
Ne sercu dziewczynki leżało słowo.
|
|
|
|
Głosy wznosiły się nad ramionami, a potem owionął wszystko smród czystego germańskiego potu. Rozlał się po placu, docierając do każdego zakątka, aż wszyscy się w nim skąpali. Słowa. Pot. Uśmiechy. Nie zapominajmy o uśmiechach.
|
|
|
|
Ale czy słuchanie własnego strachu jest tożsame z tchórzostwem/ Czy tchórzostwem jest radość z tego, że żyjemy?
|
|
|
|
Miał to być dzień ognia i radości. I kradzieży książek.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
