 |
jeszcze nigdy nie czułam się tak pogubiona w swoich uczuciach. czuję, że nie jest źle, że daję radę. w głębi serca, chcę go. jednak po dłuższym zastanowieniu nie, nie chcę przechodzić jeszcze raz tej samej bajki. chcę odzyskać tego kumpla/przyjaciela którym był. wiem, że teraz jesteśmy znów przyjaciółmi, jednak wiem doskonale, że to nie to samo. wiem, że w jakiś sposób wciąż go kocham, ale wiem, że potrzebuję bardziej uwagi i zainteresowania dobrego kumpla. chcę żeby wiedział, że jestem i zadzwonił czasem, zagadał. jakaś część mnie go pragnie, ale większa część po prostu nie chce się już w to plątać. chcę wierzyć, że jeszcze odzyskam tego przyjaciela i że naprawdę będzie dobrze.
|
|
 |
Znów wieczorem wódka zastępuje mi pieprzony pacierz.
|
|
 |
I ten dziwny stan , gdy masz uśmiech na twarzy i dowiadujesz się o tym po jakimś czasie.
|
|
 |
Ilość osób , która chce bym była szczęśliwa jest proporcjonalna do zera.
|
|
 |
Samotność jak gorączka, nocą dopada..
|
|
 |
Jeśli jest Ci dobrze, dwa razy lepiej jest mi .
|
|
 |
Nienawidzę tego , gdy próbuje komuś pomóc , a on odpowiada "łatwo powiedzieć" . Nic nie jest łatwe , sama wiele przeżyłam ,więc nawet nie jest mi łatwo o tym mówić , co dopiero przejść to po raz kolejny..
|
|
 |
nauczysz mnie kochać całym sercem, mimo wszystko?
|
|
 |
a teraz wyjdź z domu, uśmiechnij się i pomyśl o tym, że w jakimś stopniu on jest i jeszcze będzie w pełni twój..
|
|
 |
nie mam siły udawać, że nic dla mnie nie znaczy ta przerwa. daliśmy sobie czas, może to dobre wyjście z sytuacji, przecież na siłę nic się nie zrobi. czasu nie cofniemy i mimo dobrych chęci nie zapomnimy o wszystkich przykrościach, które wzajemnie sobie zafundowaliśmy. mogę przepraszać, błagać i płakać, ale mimo wszystko ból w jego sercu pozostanie. nie chce go stracić, ale też nie chce do niczego zmuszać. mogę się starać znów zawalczyć o niego, o nas, ale moje dobre chęci nie zmienią przeszłości. teraz jestem sama i brakuje mi go cholernie, ale mimo to nic nie mogę zrobić. daję mu czas, może kiedyś mi wybaczy i będzie w stanie znów zacząć być blisko mnie. jednak boję się, żeby nie zapomniał o tym, że wciąż czekam i wciąż go potrzebuje.
|
|
|
|