 |
|
Nawet nie wiecie jak trudno mi przed wami ukrywać całą tę prawdę.
|
|
|
|
Monotematyczny monolog myśli.
|
|
|
|
Jest za późno na płacz, zbyt niepewnie by ruszyć dalej.
|
|
|
|
Siedzę w parku na ławce i obserwuję pościg, gonią ku szczęśliwości ludzie dorośli.
|
|
 |
|
Nie wiem jak będzie, ale będzie dobrze bo jestem w końcu taki powinienem być, właściwy nurt, uwolnienie, radość. I jakby nie było, czy łatwiej czy ciężej, będę nim płynął bo jestem pewien, że czeka mnie ostatecznie dobro, o ile sam nie zrezygnuję ale nie zrobię tego.
|
|
|
|
Drogi Pamiętniku. To ostatnia strona, byłeś świadkiem moich chwil słabości i moich uniesień. Wiedziałeś ile on dla mnie znaczył, tylko ty wiedziałeś jak wielka była moja miłość. Byłeś świadkiem mojej pierwszej miłości. Drogi Pamiętniku - nasza miłość dobiegła końca.
|
|
|
|
Dałam Ci świat i moje serce, zrobiłam to wszystko z uśmiechem na twarzy, dałam Ci miłość, myśli i duszę, myślałam, że to było wzajemne.
|
|
|
|
Wkrótce nadejdzie ten dzień, w którym będziemy mijać się ulicą. Wtedy będę ulotna jak sen, już nie będziesz mógł mnie mieć.
|
|
|
|
Jeszcze do niedawna miałam ochotę walczyć, mimo wszystko. Teraz wiem, że to mija się z celem. Bo kiedy ktoś po raz setny wbija nam nóż w serce, stajemy się odporni na jakikolwiek ból. Twardzi jak skała wraz z sercem jak lód. Ignorancja jest najpotężniejszym ciosem w policzek, ciosem dokonanym z największym rozmachem, celowym impetem, a przy tym uderzeniem najbardziej niezasłużonym. Największą głupotą w miłości jest kochać kogoś kto ma Cię kompletnie w dupie. Przecież wiesz.
|
|
|
|
Staram się opanować kilka wspomnień, ale to jest trudniejsze niż myślałam. Żałuję kilku gestów, kilkunastu słów a co najważniejsze żałuję jednego wydarzenia. Staram się to wszystko opanować ale nie potrafię z tym wszystkim normalnie funkcjonować.
|
|
|
|
Życie doprowadziło mnie właśnie do szaleństwa albo do prawdy i rozwiązań. Jedno i drugie jest lepsze niż ciemna dolina którą szedłem.
|
|
|
|
Kończę dzień, był chrupiący od słońca, słodki od małych radości, posmarowałem go wdzięcznością, dołożyłem plaster z mądrości, popiłem akceptacją a i tak wszytko ma posmak tęsknoty za Tobą. Usypiam z nim i budzę się z nim, nie zmywa go czas, nie neutralizuje słodycz rozrywek.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
