 |
powoli, malutkimi krokami zamykam wszystkie drzwi. powoli pryskają nadzieje.
|
|
 |
randka z myślami, z herbatą na fotelu .
|
|
 |
Nie daj się ponieść chwili. Nie pozwól sobie zapomnieć o całym świecie. Wiesz dlaczego? Bo to, co wydaje się być najszczęśliwszą chwilą twego życia, może okazać się zwykłym złudzeniem, kłamstwem. Nie chcesz tego, prawda? / caramello
|
|
 |
Życie potrafi być skąpe: mijają dni, tygodnie, miesiące, lata i nic się nie wydarza. A potem uchylamy jakieś drzwi (...) i nagle przez szczelinę wdziera się istna lawa. W jednej chwili nie mamy nic, a już w następnej aż tyle, że trudno sobie z tym poradzić.
|
|
 |
nadchodzi dzień, kiedy siadasz niezdarnie po turecku na środku swojego puszystego dywanu, uświadamiając sobie, że spieprzyłaś wszystko co tylko możliwe. teraz pozostało Ci jedynie, ponoszenie konsekwencji swoich czynów i żałowanie każdego z posunięć./abstracion
|
|
 |
czasem tak w życiu się układa, że żadna pyszna czekolada, żaden lizak ani cukierek nie osłodzi gorzkich życia gierek...
|
|
 |
wszystkie wspomnienia upycham do dużego słoika z napisem 'nie wracaj do tego'.
|
|
 |
W ciemności chcę wydrapać światło.
|
|
 |
Zastanawiałam się, jak wiele razy wybaczamy komuś tylko dlatego, że nie chcemy go stracić, nawet jeśli ów ktoś nie zasługuje na nasze przebaczenie
|
|
 |
- Jakim cudem potrafisz być szczęśliwa, skoro nie masz już nic? - Mylisz się, mam jeszcze coś czego nikt mi nie zabierze. - Co? - Marzenia.
|
|
 |
lubiła zamykać się w swoim świecie. świecie bez nienawiści, gdzie każdy szanuje siebie nawzajem, słońce świeci niezależnie od pory roku, a ludzie beztrosko przeżywają nadciągające momenty w spokoju kończąc żywot na ziemi, by bezcieleśnie kontynuować je w niebie.
|
|
|
|