 |
|
znasz mnie, ja ciebie znam. choć w oddali.. jesteśmy cały czas jakby na siebie skazani
|
|
|
|
chłonęłaś sen o całkiem innym świecie
|
|
|
|
myślę, że myślimy podobnie nawet jak mamy inne życie
|
|
|
|
bo tu w człowieku dojrzewa pierwiastek, którego nie znajdziesz u Mendelejewa
|
|
|
|
nieprędko ktoś zobaczy tu w tobie królewnę, jak jesteś warta więcej - zmień się, bo tutaj może być lepiej, przecież nie ma tego miasta bez ciebie
|
|
 |
|
co w Tobie jest takiego, że nikt nie potrafi mi Cie zastąpić?
|
|
|
|
znów dzieli nas tylko jeden telefon, ja cały czas czekam na niego
|
|
|
|
własne tempo, nie idę tam, gdzie wszyscy biegną
|
|
|
|
w środku wierci złe samopoczucie, jak strucie, znasz to uczucie - od tego chciałbyś uciec
|
|
|
|
w sumie się nie dotykamy, choć wszystko jest zimne, my mamy ogień, trwamy
|
|
|
|
chcę się wyplątać z tej pętli pomiędzy nami, gdybym coś zmienić mógł pomiędzy nami, to dziś bym wolał, żebyśmy się nigdy nie spotkali
|
|
|
|
nie umiem cię nie dotykać, nie przysięgnę Bogom, nie wiem czy potrafiłbym się powstrzymać nawet gdybyś miała kogoś
|
|
|
|
Dodaj komentarz
