 |
|
Najtrudniej jest liczyć do dwudziestu czterech. Doba ma cholernie trudny wymiar, bo czujesz ciężar każdej przemijającej godziny - dzisiaj, w dniu który się nie powtórzy, nie wróci. Liczeniu do dwudziestu czterech towarzyszy przemijanie i umykająca szansa. Wewnętrznie czujesz, że powinieneś wykorzystać moment, wziąć się w garść, pójść po "swoje". Tylko co jest "twoje"? W każdych kolejnych dwudziestu czterech godzinach błyska pytanie, jak je przeżyć, by znów nie znaleźć się w martwym punkcie, gdzie po prostu nic nie wiesz. Teraz upijasz łyk herbaty, dwudziesta trzecia trzydzieści. Za moment minie kolejna pełna doba, położysz się do łóżka, zamkniesz oczy i pomyślisz o swoich marzeniach. Przyjdą kolejne dwadzieścia cztery godziny - czy odważysz się zawalczyć o to, by nie marzyć... a wspominać?
|
|
 |
|
Jest ogromna różnica między byciem durną księżniczką, a dojrzałą i inteligentną kobietą. Łobuz wcale nie kocha najbardziej. Gość, który sprawia, że nie możesz spać po nocach i masz mętlik w głowie wcale nie jest idealnym materiałem na faceta. Jest nim ten, który sprawia, że nie możesz przestać się uśmiechać. Ten który daje Ci czas, wsparcie i obecność. Szukaj mężczyzny z mózgiem i pięknym sercem, który będzie dobrze traktował innych i Ciebie – to właśnie on będzie kochał najmocniej…
|
|
 |
|
Nic więcej, czuje się jak kostka lodu i wiem skąd to wyniosłem
Człowieku- z domu
Słowo kocham chyba nigdy tu nie padło
Więc nie łatwo przechodzi mi przez gardło
Jestem egoistą, nie szukam u Ciebie pomocy
Nie wypłaczę Ci się w ramie choćbyś mnie o to poprosił
|
|
 |
|
Kiedyś dużo chętniej mówiłem o emocjach..
Dziś to słowo traktuje już jak obciach.
|
|
 |
|
Patrzyłaś jak zmieniam się z chłopca w mężczyznę. Blanty, wóda i seks... Chciałbym na zawsze zostać tak blisko z Tobą. Nie wiem czy jestem dla Ciebie odpowiednią drogą ale wiem że chcę iść przez to życie z Tobą! Kocham Cię...
|
|
 |
|
Na końcu myślimy o początku. ..
|
|
 |
|
technical logistics on career
|
|
 |
|
"Do zwycięstwa nie ma drogi na skróty " ~Hubert Wagner
|
|
 |
|
Dobrze, poczekam na Ciebie. Bo Ci ufam. Ale kiedy mnie zechcesz, będziesz chciał tylko mnie. I kiedy mnie weźmiesz w ramiona, będziesz myślał tylko o mnie. Rozumiesz, o co mi chodzi? (...) Możesz mi robić, co chcesz, tylko nie rań mi serca. Do tej pory wiele przecierpiałam, już więcej nie chcę. Chcę być szczęśliwa.
— Haruki Murakami, Norwegian Wood,tam nasz dom
|
|
 |
|
Co ma człowiek zrobić .Gdy się boi.Boi się utraty.siebie.drugiej osoby. Tego że ktoś mu złamie serce.Co ma człowiek zrobić. Gdy nie jest pewien.Czy teraz już będzie dobrze.Czy to tutaj chce zostać.
Bo tam gdzie nasze serce.
Co ma człowiek zrobić.
Tutaj.
|
|
 |
|
Nic nie trwa wiecznie, błędów nie zmażemy korektorem...
|
|
 |
|
Jeśli nie chcesz cierpieć, to też przestań ranić!!!.
|
|
|
|