 |
|
Pogardziłam nim za jego zachowanie, a teraz traktuję ludzi tak samo jak on...
|
|
|
|
-Znalazłabyś sobie kogoś po nim... -Dziękuję, postoję. Mam już dość cierpienia w 'związkach'
|
|
 |
|
Czyż Pani nie wie, że Pani jest całym moim życiem? Ale i ja nie znam spokoju i Pani go dać nie mogę. Całego siebie, miłość - tak! Nie mogę rozdzielić myśli o Pani od myśli o sobie: Pani i ja to dla mnie jedno. I na przyszłość nie widzę spokoju ani dla siebie, ani dla Pani... Widzę rozpacz, nieszczęście... albo też - szczęście, i to jakie szczęście!
|
|
|
|
- (...) Z czego żyję? Z przyzwyczajenia, proszę pana.
|
|
|
|
Nie kilometry dzielą ludzi, tylko obojętność.
|
|
|
|
Jak pustka może być tak ciężka?
|
|
|
|
Większość ludzi nie prowadzi swojego życia. Oni tylko je akceptują.
|
|
|
|
Największe miłości to te, których nigdy nie było.
|
|
|
|
Czekając na Ciebie przegapiłam czekających na mnie.
|
|
 |
|
I pomimo natłoku myśli, niepowodzeń, niedokończonych spraw i masy zmartwień, rozczarowań potrafię się uśmiechać. Czasami przez łzy, czasami to wymuszony grymas ukrywający co boli. Coraz częściej uśmiecham się szczerze, nie kontrolując tego. Coraz częściej nie umiem ukryć radości. Uśmiecham się sama do siebie wracając autobusem do domu. Stojąc w kolejce posyłam uśmiechy otaczającym mnie ludziom. Uśmiecham się nawet do znienawidzonej sąsiadki. Zarażam pozytywną energią. A to wszystko przez to, że nie mogę ogarnąć jego - ogromnego szczęścia. [ ciamciaa ♥ ]
|
|
|
|
nie mogę tu za dużo o nim pisać, nie mogę, bo wówczas wy też byście się w nim zakochały. [ niekoffana ]
|
|
|
|
Każdy z nas ma taką osobę, w którą mógłby wpatrywać się bez opamiętania.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
