|
a najgorzej jest wieczorami. kiedy każda pozycja, aby zasnąć, jest niewygodna, każda piosenka trwa przez nieskończoność, a na skraju kołdry siedzi ten mały skurwiel, i mówi "płacz, albo pij, albo i jedno i drugie." kiedy herbata stygnie szybciej, niż ustawa przewiduje, wcale nie chce być słodka, kiedy pod poduszką nie ma ani jednej kostki czekolady, wszyscy, do których można napisać, śpią albo nie mogą odpisać... kiedy litery w książce ci się rozmazują, ledwo widzisz, leżysz z głową zakrytą dla pewności ramionami, jest zimno... kiedy myślisz sobie "przecież wszyscy inni sobie ułożyli życie, tak, czy inaczej, ale jest im dobrze. a czemu ja tak nie mogę?", i nie widzisz odpowiedzi... wiesz, że jest blisko, ale jej nie ma. kiedy mówisz sobie "o nie! będzie dobrze, bo MUSI być dobrze", ale wiesz, że nic na siłę, i że nawet większy młotek nie pomoże. kiedy na półeczce cichutko i spokojnie leży coś ostrego, błyszczy, i woła "pobaw się ze mną! może cię ugryzę, może nie..." tak. stanowczo wieczory są najgorsze.
|
Dodaj komentarz
