 |
|
Myślisz, że jeśli powiesz mi 'żegnaj' setny raz to ja zniknę z twoich wspomnień, przestaniesz mnie kochać, tęsknic i myśleć o mnie? Powodzenia kochanie.
|
|
|
|
Pierdolę was wszystkich serdecznie. niech jeszcze jedna osoba wypowie się na temat mojego życia, to obiecuję, po prostu podejdę i strzelę w mordę. osoby które miały w domu dzieciństwo spędzone wspólnie z kochającymi rodzicami, mogły razem przesiadywać każdą wolną chwilę ze swoją najwspanialszą na świecie mamą i żalić jej się z nieszczęśliwych miłości, czy innych problemów nastolatek gówno mogą wiedzieć o tym jak ciężko jest takim osobom jak ja. nie zdajecie sobie sprawy z tego, jak ciężko jest nie mieć nikogo, z kim można by szczerze porozmawiać, poradzić się. cholernie zazdroszczę tym, u których w domach panowało rodzinne ciepło, co roku świąteczna atmosfera i wspólne rozpakowywanie prezentów spod choinki. zazdroszczę i żałuję, że tak naprawdę nigdy tego nie doznałam... znowu łapie mnie jesienna depresja. mam dosyć tego wszystkiego.
|
|
|
|
Nie muszę używać siły . Słowami ranię jak nikt .
|
|
|
|
Każdy z nas kogoś kocha, widać to po oczach..
|
|
|
|
Albo masz wyjebane, albo masz przejebane.
|
|
 |
|
"żyć czy umierać?" pytanie na które do dzisiaj sobie nie odpowiedziałam, a pytam już od roku.
|
|
|
|
przyciągnął mnie do siebie, objął w pasie i wyszeptał "wróć". poczułam moje ulubione perfumy, zobaczyłam, że ma na sobie moją ulubioną koszulkę. popatrzyłam mu głęboko w oczy, poczułam nienawiść, powiedziałam "nie tym razem." wyrwałam się z jego objęcia, usiadłam na podłodze opierając się o ścianę, twarz zasłoniłam dłońmi, polały się łzy, słyszałam jak serce mi się łamało a sumienie krzyczało "jak mogłaś?"
|
|
 |
|
nie mam już sentymentów, to nie jest korzystne . / sitek
|
|
 |
|
Czy możliwe jest tęsknić za czymś, czego nigdy się nie miało? Jak to się dzieje, że nie znając czegoś, tak bardzo nam tego brakuje? /pierdolisz.
|
|
|
|
Wszystko staje się dla mnie obce, w coraz szybszym tempie. Obca staje się droga do szkoły, obcy stają się ludzie tam i miejsca w których przesiaduję, obcy staje się mój pokój, cały dom, obca staje mi się rodzina, wszystko jest takie dziwnie obce, nieznane. Jakby czas się cofnął i jakbym z każdą sekundą na nowo poznawała świat i całe moje życie, które było mi dotąd tak bliskie. /pierdolisz
|
|
|
|
Dodaj komentarz
