 |
|
A jej największą wadą było życie przeszłością.
|
|
|
|
oczywiste jest, że tęsknimy za kimś kogo straciliśmy, a był dla nas całym światem. każda śmierć jest bolesna i przykra. nie da się jej przewidzieć. nie można zapobiec losowi danemu każdemu z nas. tak jest, po prostu. dzieje się tak bez naszej woli. ale musimy stawić temu czoła, nawet jeśli nie mamy na to siły ani chęci. każdego z nas czeka śmierć, nie oszukujmy się, taka prawda. prędzej czy później odejdziemy z tego świata. ale pamiętajmy, że kiedyś gdzieś tam na górze jeszcze się spotkamy. nawet jeśli w to nie wierzymy to dopuszczajmy do siebie taką myślą. / obecnaa
|
|
 |
|
Czy wam też tak długo nie działało moblo ? :C
|
|
 |
|
“Czas odnotować ten fakt przykry – przywykliśmy do rzeczy absolutnie niezwykłych.”
|
|
 |
|
macie kopa na szczęście ! ♥
|
|
 |
|
to nas łączy nie dzieli, jakbyście jeszcze nie wiedzieli
|
|
|
|
Było tyle przykrych momentów w moim życiu , że nie pamiętam wszystkich . Wylałam hektolitry łez , które mogłabym zachować na przyszłość . Przed oczami od niedawna często miga mi szczęście , lecz biega z prędkością światła i nie mogę go schwytać by wprowadzić jego cząstkę do swojego życia . I z chęcią zakończyłabym teraz swój żywot . Bo siedząc na tej cholernej krawędzi jedno drgnięcie może sprawić , że spadnę i zasnę , nie budząc się nigdy.Chyba na prawdę chciałabym umrzeć w tej chwili , by nie patrzeć na twój szeroki uśmiech gdy mijasz mnie obojętnie na ulicy . Znów przestałam dla ciebie istnieć .
|
|
|
|
Nadal żyje we mnie odrobina nadziei , że jednak będzie tak jak dawniej .
|
|
|
|
Jak wygląda świat, kiedy życie staje się tęsknotą? Wygląda papierowo, kruszy się w palcach, rozpada. Każdy ruch przygląda się sobie, każda myśl przygląda się sobie, każde uczucie zaczyna się i nie kończy, i w końcu sam przedmiot tęsknoty robi się papierowy i nierzeczywisty. Tylko tęsknienie jest prawdziwe, uzależnia. Być tam, gdzie się nie jest, mieć to, czego się nie posiada, dotykać kogoś, kto nie istnieje. Ten stan ma naturę falującą i sprzeczną w sobie. Jest kwintesencją życia i jest przeciwko życiu. Przenika przez skórę do mięśni i kości, które zaczynają odtąd istnieć boleśnie. Nie boleć. Istnieć boleśnie – to znaczy, że podstawą ich istnienia był ból. Toteż nie ma od takiej tęsknoty ucieczki. Trzeba by było uciec poza własne ciało, a nawet poza siebie. Upijać się? Spać całe tygodnie? Zapamiętywać się w aktywności aż do amoku? Modlić się nieustannie?
|
|
|
|
bo wiesz, w życiu bywa taki moment, kiedy myślisz sobie, że to wszystko jest totalnie pojebane, ludzie są źli, a ty nie masz nawet z kim pogadać, bo wszyscy się gdzieś spieszą i nie obchodzi ich nic poza sobą. / obecnaa
|
|
|
|
Są takie piosenki , wspomnienia i chwile , które chcemy mieć tylko dla siebie .
|
|
|
|
Dodaj komentarz
