 |
|
[1.] Cholernie nie lubię tego dnia. Jest ósma rano, a cały cmentarz już zapełnia się ludźmi. Jeden ma większy znicz od drugiego, by być tym lepszym. Ale czy o to chodzi w tym święcie? Niby czas zadumy, zrozumienia czegoś, ale najwyraźniej nie dla każdego. Biorę za rękę moją siostrę, która prosiłabym wziął ją na cmentarz. Wchodzimy na alejkę piątą, za nami reszta ekipy. Szósty grób od lewej strony. Marmurowy pomnik, na którym jest jego zdjęcie - uśmiechnięta mordka, która doprowadza nie jedną osobę do łez. Gdzieś niedaleko widnieje imię, nazwisko, jego data urodzenia i tego feralnego dnia. Jest herb naszej ukochanej drużyny i cytat, który doprowadza jeszcze bardziej do łez. Szukam oczami jeszcze szczególniejszych znaków, że to jest jego grób. Piękne kwiaty, postawione od naszej ekipy w trzech kolorach naszej drużyny. Wiele zniczy, wszystko pokrywa się tymi kolorami. Pomagam siostrze zapalić znicz, rozglądam się po twarzach swojej ferajny. | niby_inny
|
|
|
|
[2.] Każda mordka jest przesiąknięta bólem do oczu napływają łzy. Biorę głęboki oddech kierując wzrok w ludzi na innych grobach. Są ludzie pochłonięci swoimi sprawami, bliskimi, do których być może nie mają częściej odwagi przyjść, by porozmawiać, lecz nie brakuje ludzi, którzy szukają tylko sensacji. Dwie starsze kobiety, wpatrują się na nas, jak na tych najgorszych, naszeptując coś pod nosem.Siostra łamie mnie mocniej za rękę. W jej dużych, niebieskich oczach mogę wyczytać tylko jedno pytanie, kiedy On wróci? Przecież obiecał.. | niby_inny
|
|
 |
 |
gdybyś był pewny czego chcesz i pewny uczuć do mnie to moglibyśmy teraz
leżeć u Ciebie i patrzeć w gwiazdy.
|
|
|
|
|
Mam jesienną depreche, albo życiową, cholera.
|
|
|
|
problem w tym, że nie ma Ciebie, ale kto by tam się przejął.
|
|
|
|
i nie ma Cię, nie było i nigdy nie będzie. byłeś w stanie jedynie życzyć mi szczęścia. podziękowałam, wiedząc, że bez Ciebie nic się nie uda.
|
|
|
|
cholernie, cholernie, cholernie zły dzień. taki samotny. taki bez motywacji na przyszłość. [niekoffana]
|
|
|
|
napisał.. czułam że nawet mój telefon był zdziwiony
|
|
|
|
weź wróć, bo już sobie, kurwa, nie radzę.
|
|
|
|
Jestem dumny z tego gdzie się wychowałem. | niby_inny
|
|
|
|
i ten irracjonalny strach, przeszywający od środka w obawie straty, czegoś, czego tak naprawdę nie posiadam.
|
|
|
|
zakończyliśmy to jeszcze przed rozpoczęciem.
|
|
|
|
Pokaż komentarze (2)
