 |
|
"To, co dla mnie jest radością, rozkoszą, przeżyciem, ekstazą i podźwignięciem to świat zna i szuka chyba tylko w poezji, w życiu zaś uważa za obłęd".
|
|
|
|
Musisz zrozumieć, że jesteś jedynym właścicielem swojej duszy. Nie możesz jej nikomu oddać.
|
|
|
|
"W dzisiejszym świecie modne są: hejt, dupa, fit, vege, insta, story, gluten, eko.
A człowiek tak bardzo potrzebuje tego, co wyszło już z mody. Miłości, szczęścia, uśmiechu, lojalności, spaceru, pocałunku, zaufania, empatii, bezpieczeństwa."
|
|
|
|
„Im starszy jesteś, tym bardziej zdajesz sobie sprawę, że nie chcesz mieć niepotrzebnych dramatów lub wyczerpujących konfliktów, po prostu chcesz mieć miejsce, w którym można poczuć spokój lub ludzi, którzy go generują.”
|
|
 |
|
"We can judge the heart of a man by his treatment of animals". / Immanuel Kant
|
|
|
|
Czasami Cię jeszcze szukam w nieodebranych połączeniach. / Katarzyna Wołyniec
|
|
|
|
Chyba jednak nie warto o mnie walczyć. Nikt nigdy tego nie robił. / net
|
|
 |
|
- Czy kogoś albo czegoś brakuje Ci w twoim życiu, abyś była szczęśliwa? - Tak, zdecydowanie, brakuje w moim życiu kilku ważnych dla mnie osób. Niektóre z nich już nie żyją, inne są niedaleko, lecz nie tak blisko, jak bym tego chciała. Czasami do szczęścia brakuje mi jakiejś pewności siebie, niewidzialnej ręki, która popchnie mnie do przodu i szepnie, że dam sobie radę. Może właściwie tkwię w jakimś błędnym kole, w którym brakuje kogoś, kto był bliski i potrafił dać mi siłę? [ yezoo ]
|
|
|
|
Pożegnania w niczym Ci nie pomogą. Musisz nauczyć się z tym żyć. / Terminator: Dark Fate
|
|
|
|
To tak nie działa. Uczuć nie można wyłączyć jak światła. / Cassandra Clare
|
|
|
|
loneliness is the worst feeling ever..
|
|
|
|
Często myślę, że mam źle, za mało. Czuję, jak pech śmieje mi się prosto w twarz. Wyśmiewa nie tylko mnie, ale także moje decyzje, smutki, bóle. A potem słyszę o dziewczynce, która przeżyła porażenie mózgowe i ma podpiętą sondę do brzucha. Nie może jeść, nie może się ruszać. Została porzucona przez rodziców, jej oczy od lat oglądały tylko białe ściany szpitalnej sali. Kiedy widzi młodych praktykantów, z jej oczu płyną łzy. Łzy szczęścia, że ktoś w końcu do niej zajrzał, ktoś jednak się nią interesuje. I nagle dociera do mnie, że mam wiele. Więcej niż niejedna osoba. Tylko cholernie nie potrafię tego docenić. / tonatyle
|
|
|
|
Dodaj komentarz
