 |
|
Już nawet nie wiem ile czasu zajęło mi uświadamianie sobie, że na tym świecie można przetrwać w pojedynkę. Poświęciłam wiele wieczorów oraz nocy, aby nauczyć się radzenia z tęsknotą, ale przede wszystkim z samotnością. Bo wcale nie jest proste trwanie w świadomości, że właśnie straciło się szansę na coś niezwykłego i teraz trzeba pozmieniać wszystko, trzeba na nowo nauczyć się życia. Nie było łatwo przyzwyczaić się do milczącego telefonu i pustych wieczorów. Nagle każde przyzwyczajenie trzeba było zastąpić nowym, bo poprzednie życie skończyło się w momencie jego odejścia. I tak dzień po dniu wymieniałam stare gesty na nowe i powstrzymywałam się przed próbą wracania do tego co było. Życie po rozstaniu to jak odbudowa miasta po wojnie. Trzeba zaczynać od podstaw, bo w jednej chwili wszystko zostało zrujnowane. / napisana
|
|
 |
|
Mnie się nie da kochać, dlatego nigdy nie będę w pełni szczęśliwa. / Somefeelings
|
|
|
|
Właśnie przyszedł czas na pogodzenie się ze swoim losem. Muszę zaakceptować fakt, że ludzie pojawiają się w moim życiu i nagle znikają zapominając jak bardzo przez to cierpię. / somefeelings
|
|
|
|
Tak powoli spadam w dół bez Ciebie. Wydaje się to być wiecznością spędzoną w cierpieniach. Uwierz mi, że w takiej sytuacji przyjemnością byłby gwałtowny upadek, trwający tylko chwilę. / somefeelings
|
|
|
|
Chciałabym abyś wiedział jak bez Ciebie jest mi źle. Chciałabym abyś wiedział jak wygląda mój każdy dzień bez Ciebie. Chciałabym abyś wiedział jak ogromnym uczuciem Cie obdarzyłam. Gdybyś to wszystko wiedział może nigdy byś mbie nie zostawił, może przerwałbyś tą ciszę, która tak bardzo nas dzieli. / somefeelings
|
|
 |
|
Dla jednej osoby zrobiłbyś wszystko, a ta osoba ma Cię gdzieś.
|
|
|
|
Prędkość nie zabija ale za to głupota ludzi która pozwala idiotą siadać za kierownice mocnych samochodów.
|
|
|
|
Jasne, mogę opowiedzieć Ci o tym jak trudno było mi oswoić się z utratą swojego świata. Mogę opowiedzieć Ci o najsmutniejszych wieczorach i najtrudniejszych porankach. Mogę opowiedzieć Ci o tym jak płakały nie tylko moje oczy, ale całe moje wnętrze, a każda cząstka mojego kruchego ciała tęskniła i wołała o pomoc. Ale może to wszystko znasz. Może wiesz jak to jest umierać za życia, jak to jest upadać chwilę po tym jak dopiero się podniosło. Przecież nie ja jedna poznałam smak utraconej miłości, zerwanych obietnic i porzuconych marzeń. Pewnie Ty też znasz na pamięć dźwięk pękającego serca, znasz słowa, które przekreśliły całe Twoje życie. Może jesteś w stanie mnie zrozumieć, a jeżeli nie to ja chętnie Ci pokażę jak bardzo zmieniłam się po jego odejściu, jak moje oczy straciły swój blask, a usta przestały się uśmiechać. / napisana
|
|
 |
 |
Boimy się wszyscy i bez wyjątku.[…]
Wchodząc w miłość, boimy się, że ją stracimy, trwając w niej boimy się, że to nie to, albo że nic w życiu już nas innego nie spotka. Nie mając miłości boimy się, że nigdy jej już nie znajdziemy.
|
|
|
|
No dalej. Chodź! Poudawajmy, że to życie jest tym, na które czekaliśmy. / Nataalii
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
