 |
“Kocha Cię bardzo. To widać po chłopaku.“ — Babcia.
|
|
 |
Zdziwiłabyś się, ile można sobie wybaczyć.
|
|
 |
Ten pocałunek miał dodać otuchy, powiedzieć wszystko,czego nie było czasu wyrazić słowami.
|
|
 |
Nic ponad prawdę prosta reguła ziomuś, ufam nielicznym chociaż rozsądniej nie ufać nikomu.
|
|
 |
Co prawda, wspomnień nikt nie może mi odebrać, ale i tak boli, że nie możecie być tu i teraz.
|
|
 |
2. Chciałbym być piosenką, którą ciągle nuci, bo chciałbym by miała mnie na ustach wciąż i myślą, która ciągle jest w Jej głowie. I chciałbym być jak wygodny dres, który sprawia, że czuje się jak w domu, że może być sobą. Chciałbym też być Jej ulubionym daniem by miała na mnie ochotę pomimo, że ciągle może mnie mieć. I chciałbym być sumą Jej potrzeb i pragnień. Chciałbym po prostu wystarczać i pasować do Jej rzeczywistości, przy kubku z kawą czy do biegu przez Kraków w deszcz.
|
|
 |
1. Chciałbym być dla niej kawą, która zbudzi Ją o poranku i otuli energią na kolejny z dni, który spędzę w Niej; w jej sercu. I chciałbym być Jej mlekiem i cukrem, który pokolorują ów czerń dodając słodkości i delikatności na nierównych drogach każdej z minut upływających wspólnie. Chciałbym być Słońcem, który ogrzeje Jej zmarzniętą, kruchą skórę i da Jej nadzieję na każdy z kolejnych oddechów. I chciałbym być wiatrem, który rozwieje Jej pachnące truskawkami włosy i wyszepta Jej, że jest najpiękniejszym projektem Boga jaki kiedykolwiek powstał. Ale też chciałbym być wodą kiedy chce zmyć z siebie brud wszystkich wspomnień i ciężarów. A potem ręcznikiem, który wysuszy każdą z mokrych kropli słonych chwil. Chciałbym być gwiazdą, która spełni Jej wszystkie marzenia, ale i Księżycem, do którego mówi nocą nie mogąc spać. Chciałbym być Jej poduszką, która układa Ją do snu i kołdrą, która zapewnia Jej bezpieczeństwo przed duchami i ciepło, które od zawsze chciałem Jej dawać.
|
|
 |
Bóg mi wybaczy. To jego fach.
|
|
 |
|
Każde światło prowadzi mnie do Ciebie,a ulice szeptają myśli ludzi, że nikt nigdy tak nie kochał. Wyschnięte uczucia słonym deszczem spływają po mnie. Patrzę w każdą z kropel szukając odpowiedzi, lecz widzę w nich tylko naszą historię, która rozmywa się tworząc kałuże wspomnień. Wchodzę w nie po uszy i zapominam o oddechu. Jest taki zbyt nijaki bez smaku duszy wydychanej przez Twoje usta. Jest taki nie mój kiedy gra sam w moich płucach. Ja jestem nie sobą bez Twojego serca przy moim. Nagle deszczowy świat przemija tak jak nasz związek, zostały tylko figury geometryczne na ulicach, które również wyschną jak moje usta bez Twoich pocałunków.
|
|
 |
Dziś zimna noc. Potrzebuję przytulić się.
|
|
|
|