 |
Czy to normalne, że w tak młodym wieku, tak często myślę o śmierci? Swojej śmierci.
|
|
 |
"Miłość. Gdy tylko wpuścisz do swego
serca to słowo, gdy tylko pozwolisz mu
zapuścić korzenie, rozprzestrzeni się jak
grzyb we wszystkich zakamarkach twojej
duszy - a wraz z nim pytania, drżące,
pączkujące lęki, które sprawią, że nigdy
nie zaznasz spokoju." -Lauren Oliver,
'Pandemonium'
|
|
 |
Zbyt często wychodzę po za sferę rzeczywistości. Wchodzę w przestrzeń, która znacznie się różni od tego co jest. Wchodzę w sferę marzeń, wykreowanego świata. W coś co nigdy nie było i nie będzie. W coś co jedynie spotkam w snach, choć i tam rzadko. Boli. Cholernie boli. Psychika mi siada, zostało tylko iść w pizdu. // zdefiniujmymilosc
|
|
 |
|
Zniknęłam. Uciekłam od swojego życia kiedy tylko poczułam, jak większość spraw mnie przerasta. Nie umiałam sobie radzić w tym co miało miejsce dlatego też odcięłam się od tego co było. Możliwe, że potrzebowałam właśnie dystansu, którego od dawna nie miałam, którego nikt nie był mi w stanie zapełnić. Musiałam coś poukładać w sobie, aby na nowo coś zacząć. Nie mogę sobie pozwolić na to, aby dawna miłość wciąż niszczył moje życie. Może właśnie dlatego nie umiem czegoś rozpocząć od nowa. Może właśnie dlatego też się boję stawiać nowe kroki, bo mam świadomość, jak to się skończy bądź może właśnie skończyć? Czasami myślę, że uciekałam właśnie od tego życia dlatego, że bałam się przeciwstawić przeszłości i przyszłości. Może też to znajduje się, gdzieś głęboko w mojej podświadomości, ale wiem, że nie chcę, aby aby było tak przez cały czas. Chce czegoś nowego doświadczyć. Chcę żyć uczciwie i świadomie bez wspomnień na pierwszym miejscu.
|
|
 |
Pewnego dnia zrozumiesz, że straciłeś jedyną szansę swojego życia.
|
|
 |
Objął mnie i przyciągnął do siebie. Położyłam głowę na Jego piersi, wsłuchując się w bicie Jego serca. Szeptem, wprost do ucha, złożył mi deklarację tego jak bardzo tęsknił. Zamknęłam oczy.Ze szczęścia.
|
|
 |
Musieliśmy się kochać już od dawna, jeszcze się nie znając i zanim się jeszcze spotkaliśmy.
|
|
 |
Ja będę ucieleśnieniem Twoich marzeń. Powracającym impulsem fascynacji. Będę głównym wątkiem w Twoich myślach. Obiektem i powodem Twojego zatracenia. I Twoim szczęściem.
|
|
 |
W życiu wszystkiego trzeba spróbować. Trzeba zapalić papierosa, upić się do nieprzytomności, tańczyć całą noc, zgubić telefon, nieszczęśliwie się zakochać, jechać w bagażniku, pływać w nocy, zgubić się w obcym mieście. Ale jeśli robisz coś złego, to przynajmniej baw się przy tym dobrze. Może jutro będzie koniec świata. Przecież może.
|
|
 |
Nie potrafię tego zrozumieć. Tej nieobecności. W jednej minucie jest człowiek, a w drugiej już go nie ma. Najpierw opowiadasz mu wszystko o sobie, o planach jakie masz, zna Cię lepiej niż Ty sam siebie, a potem tak nadzwyczajnej w świecie, nie masz w ogóle do niego dostępu. Stojąc obok Ciebie czujesz, że jest jakiś obcy, a przecież taki nie był, pamiętasz go. Pamiętasz wszystko co z nim związane. Jesteś przesiąknięta wspomnieniami, aż do szpiku kości. Nie możesz pojąc tego dlaczego to wszystko potoczyło się tak, a nie inaczej. Wciąż myślisz, że to jest jakiś głupi żart, że on niebawem wróci, że to wszystko się skończy i okaże jednym wielkim nieporozumieniem. // ?
|
|
 |
Ile jeszcze razy musisz mnie zranić, żebym zrozumiała, że nie warto już o Ciebie walczyć?
|
|
 |
|
Założę się, że on nie pamięta większości rzeczy o których ja nie potrafię zapomnieć.
|
|
|
|