głupie teksty, śmieszne teksty, opisy gadu-gadutwój portal społecznościowy

Teksty znajomych użytkownika twoje_marzenie_stary

Będę iść ciągle  i będę kroki stawiać  choćby bokiem  będe szlaki przecierać  nie będę tej drogi odkładać na potem.  Nie zobaczysz mnie już  Tobie pierwszemu zniknę za rogiem.  just love

just_love dodano: 24 luty 2019

Będę iść ciągle, i będę kroki stawiać, choćby bokiem, będe szlaki przecierać, nie będę tej drogi odkładać na potem. Nie zobaczysz mnie już, Tobie pierwszemu zniknę za rogiem. /just_love

Jesteś obok mnie  oczy zwrócone w inną stronę niezmiennie... Widzę te dawne chwile  kiedy szukasz mnie wzrokiem  dłonią po omacku chcesz dotknąć  byle tylko poczuć...Podnoszę dłoń  czujesz moje palce na skroni i wiesz już...nie mogę się przed tym obronić. Miłość uwłacza trochę  nie sądzisz? Tej nocy serce swoje sponiewieram  następnej mi o tym przypomnisz.  just love.

just_love dodano: 23 luty 2019

Jesteś obok mnie, oczy zwrócone w inną stronę niezmiennie... Widzę te dawne chwile, kiedy szukasz mnie wzrokiem, dłonią po omacku chcesz dotknąć, byle tylko poczuć...Podnoszę dłoń, czujesz moje palce na skroni i wiesz już...nie mogę się przed tym obronić. Miłość uwłacza trochę, nie sądzisz? Tej nocy serce swoje sponiewieram, następnej mi o tym przypomnisz. /just_love.

Tak jest. teksty just_love dodał komentarz: Tak jest. do wpisu 22 luty 2019
Zobaczyłem ją tam  wśród ludzi  we mgle. Stała twardo jak głaz  blada jak śmierć. Nie ruszała się z miejsca  oczy wpatrzone w punkt  tak jakby powietrza nie wpuszczała do płuc... I wiatr jej spojrzenie mi niósł  wiatr jej spojrzenie mi niósł...  just love.

just_love dodano: 20 luty 2019

Zobaczyłem ją tam, wśród ludzi, we mgle. Stała twardo jak głaz, blada jak śmierć. Nie ruszała się z miejsca, oczy wpatrzone w punkt, tak jakby powietrza nie wpuszczała do płuc... I wiatr jej spojrzenie mi niósł, wiatr jej spojrzenie mi niósł... /just_love.

Z tym wstydem zostaniesz sam. Będziesz z nim szedł  jak z bratem brat.  just love.

just_love dodano: 20 luty 2019

Z tym wstydem zostaniesz sam. Będziesz z nim szedł, jak z bratem brat. /just_love.

Ubrałam się w zwątpienie. Usta zmalowałam milczeniem. Powieki pokryłam zmartwienia cieniem. Ty mówisz  że ładnie mi tak  mówisz  że pasuje mi żal.  just love.

just_love dodano: 14 luty 2019

Ubrałam się w zwątpienie. Usta zmalowałam milczeniem. Powieki pokryłam zmartwienia cieniem. Ty mówisz, że ładnie mi tak, mówisz, że pasuje mi żal. /just_love.

Czuję się Twoja  więc jestem niczyja.  just love.

just_love dodano: 14 luty 2019

Czuję się Twoja, więc jestem niczyja. /just_love.

Zimną mam skórę. Zimne dłonie mam i czucie tracę  czuję. Wyczekam  poczekam  spokojnie zaczekam . Wróci ciepło  promień  płomień  ogień. Wrócą...Nie zamknę oczu. Nie mrugnę  nie pisnę  zmilczę. Pod nogą  ręką  powieką  pod sercem  pod wargą  językiem   błąd leży jak kamień u drogi. Ja stygnę  zastygłam  nie ruszę... just love.

just_love dodano: 14 luty 2019

Zimną mam skórę. Zimne dłonie mam i czucie tracę, czuję. Wyczekam, poczekam, spokojnie zaczekam . Wróci ciepło, promień, płomień, ogień. Wrócą...Nie zamknę oczu. Nie mrugnę, nie pisnę, zmilczę. Pod nogą, ręką, powieką, pod sercem, pod wargą, językiem - błąd leży jak kamień u drogi. Ja stygnę, zastygłam, nie ruszę.../just_love.

Miło mi bardzo! Pozdrawiam. teksty just_love dodał komentarz: Miło mi bardzo! Pozdrawiam. do wpisu 11 luty 2019
Oczy mam otwarte  studiuję sufit jak książkę. Lewa  prawa i znów... od rogu po róg i z kąta w kąt. Myślami kreślę linijki  a okno jakby wróg. Nocą tylko  gdy już czerń wypełnia pokój  ja myślą maluję domy  bramy otwarte  wody i słońca... A dzień   oceanu dna najgłębsza czerń  więc z kąta w kąt i od rogu po róg. Prawa  lewa i znów...  just love.

just_love dodano: 8 luty 2019

Oczy mam otwarte, studiuję sufit jak książkę. Lewa, prawa i znów... od rogu po róg i z kąta w kąt. Myślami kreślę linijki, a okno jakby wróg. Nocą tylko, gdy już czerń wypełnia pokój, ja myślą maluję domy, bramy otwarte, wody i słońca... A dzień - oceanu dna najgłębsza czerń, więc z kąta w kąt i od rogu po róg. Prawa, lewa i znów... /just_love.

Pamiętam  jak mialam 14 lat  gdy po raz pierwszy dodałam wpis na Moblo. Pamiętam  tych wszystkich ludzi  z którymi miałam zaszczyt rozmawiać. Pamiętacie Wy  My  jak  tworzona była elita? Grupowe rozmowy. Wzajemne wsparcie. Aski.fm i konferencje na GG.Od tego czasu minęło ładnych parę lat. Bardzo chciałabym jeszcze raz przeżyć ten okres na moblo. To tutaj chcąc zapomnieć o przykrościach życia codziennego udało mi się poznać miłość mojego życia  za którą tęsknię szósty rok z rzędu. Czy jeszcze ktoś z Was tutaj jest i tęskni? Pozdrawiam  Dzekson.

dzekson dodano: 4 luty 2019

Pamiętam, jak mialam 14 lat, gdy po raz pierwszy dodałam wpis na Moblo. Pamiętam, tych wszystkich ludzi, z którymi miałam zaszczyt rozmawiać. Pamiętacie Wy, My, jak tworzona była elita? Grupowe rozmowy. Wzajemne wsparcie. Aski.fm i konferencje na GG.Od tego czasu minęło ładnych parę lat. Bardzo chciałabym jeszcze raz przeżyć ten okres na moblo. To tutaj chcąc zapomnieć o przykrościach życia codziennego udało mi się poznać miłość mojego życia, za którą tęsknię szósty rok z rzędu. Czy jeszcze ktoś z Was tutaj jest i tęskni? Pozdrawiam, Dzekson.

  Z czego trudno zrezygnować?   Myślę  że z ludzi  z relacji jaka łączyła dwie osoby. Czasami odwracamy się i odchodzimy  nie wyjaśniając przy tym wielu ważnych spraw. To wszystko początkowo wisi w powietrzu i nic z tym nie robimy. Wierzymy  że któregoś dnia spadnie jak grom z jasnego nieba  rozpęta się burza  a później wyjdzie słońce. Ale tak się nie dzieje. To  co uwierało  co przez ten długi czas wisiało w powietrzu  któregoś dnia znika  a my pozostajemy z pustką  której nigdy niczym nie będziemy potrafili wypełnić. Właśnie dlatego  tak trudno jest ludziom zrezygnować z drugiego człowieka   pomimo bólu  który został zadany  nie potrafimy pozbyć się uczucia  że był taki dzień  w którym mieliśmy kogoś obok.   yezoo

yezoo dodano: 1 luty 2019

- Z czego trudno zrezygnować? - Myślę, że z ludzi, z relacji jaka łączyła dwie osoby. Czasami odwracamy się i odchodzimy, nie wyjaśniając przy tym wielu ważnych spraw. To wszystko początkowo wisi w powietrzu i nic z tym nie robimy. Wierzymy, że któregoś dnia spadnie jak grom z jasnego nieba, rozpęta się burza, a później wyjdzie słońce. Ale tak się nie dzieje. To, co uwierało, co przez ten długi czas wisiało w powietrzu, któregoś dnia znika, a my pozostajemy z pustką, której nigdy niczym nie będziemy potrafili wypełnić. Właśnie dlatego, tak trudno jest ludziom zrezygnować z drugiego człowieka - pomimo bólu, który został zadany, nie potrafimy pozbyć się uczucia, że był taki dzień, w którym mieliśmy kogoś obok. [ yezoo ]

Moblo.pl
Użytkownicy
Reklama
Archiwum
Kontakt
Regulamin
Polityka Prywatności
Grupa Pino
Reklama
O Grupie Pino
Kontakt
Polecane strony
Transmisja Live
Darmowe galerie i hosting zdjęć