 |
|
Odchodzę, wiem i tak mnie wszędzie znajdziesz, samotność wszystkie ścieżki zna.
|
|
|
|
Nad ranem serce nie wytrzymało
i przestało bić,
chwilę przed w głowie zawrzało
a w tym ruchu przestało się wić
|
|
|
|
ej czuję się obca znów, a przecież kurwa miało być pięknie tu. i znów sama jak pierdolony palec
|
|
|
|
improwizujemy uśmiech i ból. pasujemy wszędzie, tylko nie tu
|
|
|
|
Jeżeli widzisz w oczach łzy, nie pytaj co czuje Kładę serce na gorący asfalt, niech się rozgrzeje Może rozpuści się lód mam taką nadzieję.
|
|
 |
|
a może warto dalej żyć, przetrwać złe chwile i później z pobłażliwym zdumieniem przypomnieć sobie te drobne okruchy klęsk i dziwić się, że tyle mogły znaczyć kiedyś i tak niewiele brakowało do ostatecznego kroku.
|
|
 |
|
Trzeba mieć odwagę, by zamiast biec, zacząć cofać i mimo rozdartych serc, wszystko zbudować od nowa.
|
|
|
|
Progres to coś, dzięki czemu nauczyłeś się chodzić, ale później stwierdziłeś, że nauczysz się biegać, żeby przed nim spierdalać i na tym się skończyło.
|
|
|
|
Byłeś serca biciem, wiosną, zimą, życiem. Marzeń moich echem, winem, wiatrem, śmiechem. Nie wiem, czemu nie chcesz przestać mi się śnić, skoro dziś nie znaczymy dla siebie nic. Znów patrzymy na siebie oczyma wyobraźni - powiem szczerze, to już mnie zaczyna drażnić.
|
|
|
|
cały mój majątek: ^$@*% potęga, pieniądze, dzikie zwierzęta, gwiazdorstwo i alkohol
|
|
 |
|
czas nie pomaga. czas zmusza do pogodzenia się, do zaakceptowania takiej a nie innej rzeczywistości. czas nie sprawi, że będzie lepiej, że rany się zagoją, że kiedykolwiek przestanie się odczuwać ból. może minąć wiele lat, a wystarczy jeden moment, słowo czy przelotna myśl, aby wszystko wróciło. tęsknota wyniszcza, całkowicie zaburza normalne funkcjonowanie. wychodzisz do ludzi, uśmiechasz się, sprawiasz złudne wrażenie że wszystko jest w porządku, choć doskonale wiesz że tak nie jest. nie potrafisz się na czymkolwiek skupić, nawet najmniejsza rzecz jest w stanie wyprowadzić cię z równowagi, uciekasz do miejsca gdzie będziesz sam aby w spokoju się wypłakać, nie masz apetytu na jedzenie, coraz gorzej sypiasz, stajesz się chodzącym wrakiem aż do kolejnego spotkania. żyjesz z nadzieją, że przyjdzie taki dzień, kiedy będziesz pewnym że już nigdy więcej nie będziesz musiał tęsknić. więc trwam w tej myśli, wierzę że kiedyś wreszcie to minie.
|
|
|
|
nie pasuję do jakiejkolwiek relacji międzyludzkiej
|
|
|
|
Dodaj komentarz
