 |
|
było pięknie, normalnie przyjaźń jak marzenie. jednak wszystko się spierdoliło. pamiętaj, że przyjaciel, to taka osoba której mogę powiedzieć wszystko, zadzwonić o trzeciej w nocy i płakać do świtu, a on będzie płakał razem z Tobą. a co to ma być? olewasz? oleje Cię dwa razy bardziej. powiesz coś, głupa udasz, weźmiesz na litość, rozpłaczesz się i już dla Ciebie sprawa jest załatwiona. no nie do końca. jak już obiecujesz to kieruj się tym, i staraj się poprawić, choć tej poprawy kurwa i tak nie ma. po co ciągnąc taką przyjaźń której już nie ma? ranisz nas bardzo, więc żegnam kuźwa elo! | proelokozak
|
|
|
|
spotkali się w szkole, potem na dyskotece. zakochali się w sobie od pierwszego spojrzenia. druga dyskoteka, ona podekscytowana szykowała się na nią, bo wiedziała że znów zatańczą razem tego wolnego. był tylko on, zero nauki, znajomych straciła, wszystko dla niego. było jak w bajce, ona nadal zabujana, on bajerki wciskał, przytulania, pocałunki, tylko żeby ona nie miała go w dupie. rok minął.. ona nadal poważnie traktowała ich, a on już jakby olewał.. miała klapki na oczach, nie widziała tego co się dzieje w jej życiu. traktował ją jak zabawkę,która jest na każde jego zawołanie. w końcu samo przytulenie nie wystarczyło. postawił jej ultimatum, gdy nie pójdzie z nim do łóżka, będzie koniec z nimi - powiedział. nie mogła przecież go stracić, pobiegła od razu do niego i zgodziła się na miejscu. wszystko się skończyło, gdy ona zaszła w ciąże, on przestraszony spierdolił j1ak najdalej. ona załamana tnie się po żyłach, a ostatnie jej słowa to: byłeś dla mnie wszystkim, pamiętaj! | proelokozak
|
|
 |
|
pamiętam, jak z blaskiem w oczach patrzył na mnie, tak jakbym to ja wypełniała każdą pustkę w jego sercu, jak łapiąc mnie w talii przyciągał do siebie i otulał me zmarznięte ciało swym zapachem. splatając nasze palce w jedną całość, lekkim ruchem swej dłoni podnosił podbródek do góry, podtrzymując tak, powoli przybliżał swe usta, delikatnie zatapiając ich smak, w moich. zaciągał się zapachem mego ciała, za każdym razem z taką samą fascynacją, dłonią dotykając policzka szeptał, o tym jak z dnia na dzień coraz bardziej pragnie być obok, jak bardzo marzy o tym, bym jego własnością była już na zawsze. | endoftime.
|
|
|
|
kochała patrzeć w jego oczy. gdy tylko on się spojrzał na nią traciła grunt pod nogami. kochała go całego, każdy jego ruch, każde jego słowo i wszystko co związane z nim. ale następnym razem gdy już chcesz się zakochać, przemyśl to więcej razy niż ostatnio. | proelokozak
|
|
|
|
ona i on - czyli coś pięknego, bajka, zakochanie, zauroczenie, miłość, związek, spotkania, pocałunki jak i przytulenia, lecz pewnego dnia może to wszystko zniknąć, zgasnąć, spierdolić gdzieś skąd już nie wróci. | proelokozak
|
|
|
|
widzisz, a jednak bez Ciebie też będę potrafiła żyć. | proelokozak
|
|
|
|
za każdy fałsz na mój temat, wyrwany gdzieś z twoich ust, za każdy kit wciskany innym tylko po to, by zjechać mi reputację, mogę szczerze podziękować, pytasz dlaczego? bo akurat mnie to nie boli, właśnie dzięki temu, ja kształcę charakter, a ty tak po prostu w oczach innych, stajesz się kimś niewartym nawet jednego spojrzenia. | endoftime.
|
|
|
|
wystarczy ułamek sekundy, jedna chwila a Nasze wspólne marzenia i sny, mogą tak po prostu prysnąć, jak bańka unosząca się gdzieś na wietrze. pytasz dlaczego? spójrz na to z tej strony, uczucia, których nie doceniasz i o które nie dbasz, z czasem tak po prostu wypalają się, bez konkretnego powodu stają się dla Nas niczym, chociaż kiedyś były najważniejsze, czymś czym oddychaliśmy razem, każdego dnia. | endoftime.
|
|
|
|
nie pytaj jak jest, nadal nic nie rozumiem a może, tak naprawdę nie chcę rozumieć. co z tego, że raz jest dobrze a raz wszystko się pierdoli, raz jest przy mnie na każdym kroku, a raz nie ma Go w ogóle, raz zobaczysz na mej mordzie uśmiech a raz łzy, ale co z tego? co z tego, że coraz częściej ludzie zawodzą, a Ich obietnice nagle stają się marnym żartem? co z tego, że czasem za bardzo się przywiązuję, że ufam i nie potrafię tak po prostu zapomnieć o chwilach i ludziach, których imiona kiedyś mogłam podstawić pod definicję osobistego szczęścia. | endoftime.
|
|
|
|
dzisiaj, kiedy staliśmy tak z ludźmi nad Ich grobami, szepcząc wspominaliśmy czas kiedy byli tutaj, obok przy Nas, zastanawialiśmy dlaczego tak jest, że życie zabiera Nam ludzi, którzy tak naprawdę niczym nie zawinili, dlaczego zamiast podarować jeszcze jedną szansę na oddech, zamyka Im powieki zatrzymując rytm serca, ciała zakopując pod ziemię. przez myśli kilkaset razy przewijały się Ich uśmiechy, słowa zatrzymane gdzieś na dnie serca i czyny zapisane w pamięciach. pomimo świadomości, że nie ma Ich już z Nami, że może już nigdy się nie zobaczymy, to w Naszych sercach trwają nadal, żyją przypominając o sobie każdego dnia. | endoftime.
|
|
|
|
wtedy, gdy potrzebuję Go najbardziej, kiedy czuję jakby życie i to wszystko co mam, z czasem coraz bardziej traciło swój sens, tak cholernie brakuje mi Jego słów, ciepłej dłoni błądzącej gdzieś po mym zmarzniętym ciele, wywołując miliony dreszczy przeszywających na wylot. delikatnych muśnięć ust i bezpieczeństwa, które zapewniał za każdym razem, przytulając do swej klatki piersiowej. wtedy Jego już nie ma, znika bez powodu pozwalając by łzy stały się codziennością, a śmiech echem przeszłości. | endoftime.
|
|
|
|
nie chcę tak po prostu pożegnać się i odchodząc, zostawić po sobie miliony wspomnień, wspólne marzenia i sny zakopane gdzieś na dnie Naszych serc. nie chcę zapomnieć o tym co Nas łączyło a co dzieliło, o każdym Twym uśmiechu i zaufaniu, którym zawsze darzyłam ponad wszystko. nie potrafię i nie chcę wyrzucić Cię z serca, wymazując z pamięci szczęście, które dawałeś mi swą obecnością. | endoftime.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
