 |
Było wiele takich chwil, kiedy chciałam się otworzyć, kiedy chciałam opowiedzieć Ci o moich wątpliwościach, nieprzespanych nocach, wylanych łzach, o tęsknocie, o cierpieniu, które wyżerało ogromną dziurę, w moim sercu, coś wewnątrz mnie wciąż szeptało mi do ucha, że to najwyższa chwila na szczerość, że później może nie być już okazji. Wiele razy chciałam opowiedzieć Ci o tym, jak wychodziłam na dach stając na krawiędzi, aby choć przez chwilę poczuć, że moje życie jest cokolwiek warte, jak potrafiłam wyciągnąć ręce do nieba, by usłyszeć jakikolwiek szept z góry, by ktokolwiek podyktował mi co mam dalej robić, żeby nie błądzić. Wiele razy chciałam opowiedzieć Ci o swoim życiu. Naprawdę chciałam, ale nie miałam okazji, zaniam wyszeptałam pierwsze słowa, Ty zniknąłeś zostawiając mnie samą z tą historią, która z braku odpowiedniego odbiorcy, zaczyna gnić wewnątrz mnie.
|
Dodaj komentarz
