 |
|
zastanawiam się, czy tak właściwie wzniosłam się i lecę, czy znów po prostu spadam.
|
|
|
|
a jednak wciąż jestem tutaj, po wielu powrotach i chwilach wątpliwości, więc to chyba coś więcej, niż przypadek.
|
|
|
|
błędy przeszłości bolą i mocno odbijają się na dniu dzisiejszym, ale z niepełną świadomością, przychodzi mi czasem na myśl, że za nimi tęsknię.
|
|
|
|
wróć ze mną do takich paru chwil, kiedy świeciło słońce. nie czuję, nie widzę, nie słyszę, nie mówię, nie przyznaję się i nie zapomniałam. nigdy nie zapomnę.
|
|
|
|
niszcząc wszystko, co tworzy mnie, zabiję mrok w sercu i może będzie inaczej.
|
|
|
|
nie pożegnam się, dopóki nie zapomnę.
dopóki nie zapomnę wiecznie będę tutaj.
|
|
|
|
zdaję sobie sprawę, że niewiele tu po mnie. zdaję sobie sprawę, że każdego dnia brakuje mi wklepywania tych skrytych uczuć w klawiaturę. było lepiej, bezpieczniej, czyściej na sercu.
|
|
|
|
ludzie zawodzą i ludziom się nie ufa.i nie trzeba się smucić, tylko kurwa przyzwyczaić. to jedna z gorzkich prawd życia. jedna z wielu.
|
|
|
|
największy błąd, jaki możemy popełnić jako ludzie, to zaufać drugiemu człowiekowi.
|
|
|
|
jak nie kochasz to spierdalaj.
|
|
|
|
nieprawdą okazało się również to, że wciąż się przewracam. nie potykam się, nie upadam, tak właściwie, to nigdy nie wstałam.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
