 |
Najgorsze, gdy zaczynasz się do kogoś przyzwyczajać, pomyślała. Czujesz się samotna, gdy nie ma go przy tobie...
|
|
 |
Nagła potrzeba wyszukiwania nowych piosenek, malowania zamiast rysowania, zmieniania przyzwyczajeń. Przy tamtych zbyt wiele wspominam. / fadetoblack
|
|
 |
Z niecierpliwością czekam na tą właściwą osobę, tak zwaną „drugą połówkę” mnie, mojego serca. Potrzebuję jego, by uciec z nim przed ludźmi, ich życiem, w którym liczą się tylko potrzeby materialne, ich brnięciem do śmierci. Istotą mojego życia jest przeżycie go w miłości, a do tego uczucia, bez żadnego „ale”, potrzeba mi drugiego człowieka, choć odrobinę pasującego do mnie, nawet jeśli wydawać się będzie, że jest on moim kompletnym przeciwieństwem. Gdzie jesteś, moja miłości? Pośpiesz się, z każdą następną sekundą mamy dla siebie coraz mniej czasu. / fadetoblack
|
|
 |
Największą motywacją do życia, jest świadomość, że gdzieś tam jest ktoś, kto widzi w Tobie więcej niż Ty sam w sobie widzisz. /lariflette
|
|
 |
Nie ma rzeczy bardziej niewiarygodnej od rzeczywistości.
|
|
 |
Wywnioskowałam, że gdy jestem smutna, mam szczęśliwe sny. Tak jest niemal każdej nocy. Gdy zasypiam, mój mózg w nagrodę podarowuje mi jego uśmiech. / fadetoblack
|
|
 |
Mnie po prostu przeraża że zapomnisz.
|
|
 |
Największą motywacją do życia, jest świadomość, że gdzieś tam jest ktoś, kto widzi w Tobie więcej niż Ty sam w sobie widzisz.
|
|
 |
Moje życie można porównać do huśtawki. Raz jestem w górze, raz na dole. Raz mam dobry humor, raz jestem przygnębiona. Raz płaczę, raz się śmieję. Raz mam ochotę na samobójstwo, raz nagle zaczynam mieć chęci do życia. / fadetoblack
|
|
 |
Puste szklanki z głuchym hukiem upadają na ziemię. Roztrzaskane szkło dotykane palcem stopy. Drobne rozcięcie, leci krew. Uspokój się, kochanie, przeżyłam o wiele poważniejsze zranienia. Te wewnętrzne chociażby – krwotoki łez złamanego serca. / fadetoblack
|
|
 |
Nie mogę siebie zrozumieć.
Czemu zastanawiam się ,ciągle analizuję rzeczy ,które dla innych ludzi są mało ważne?
Nad którymi nie mają zamiaru ani chwili pomyśleć.
A ja je przeżywam. I ciągle odtwarzam je w wyobraźni.
|
|
|
|