 |
 |
Kiedyś Ci powiem jak bardzo Cię kochałam. Nie uwierzysz.
|
|
|
|
|
Najgorsze uczucie? To, że wiesz, że nie wróci, ale dalej czekasz.
|
|
|
|
|
Wszystko się skończyło, zanim cokolwiek się zaczęło.
|
|
|
|
|
Nie chcę tęsknić za kimś, kogo nie mogę mieć.
|
|
|
|
|
Mógłbyś być moim największym szczęściem, a jesteś największym marzeniem.
|
|
|
|
|
Zakochałam się w mężczyźnie, który nie może należeć do mnie.
|
|
|
|
|
Za Jego serce oddałabym wszystko.
|
|
|
|
|
Gdy jest się nieszczęśliwie zakochanym, tak trudno wierzyć, że jutro będzie lepiej.
|
|
|
|
|
Zależy mi na Nim! Kurwa mać zależy!
|
|
 |
|
To się po prostu stało i koniec , to już za nami , nie będzie powrotów , nie tym razem , absolutnie. Nie było sensu dłużej tego ciągnąć , ciągnąć czegoś co niszczyło nie tylko już nas ale i wszystkich wokół. Ciągnąć czegoś co było zepsute , wypalone , co było złe , chore. Powinniśmy zrobić to już dawno ,zakończyć to dużo , dużo wcześniej , zaoszczędzić sobie masy niepotrzebnych łez , niezrozumiałych słów , dołujących kłótni. Ale nie chcieliśmy tego robić , nie umieliśmy , nie potrafiliśmy , uparcie trwaliśmy w niezrozumiałym układzie, mając nadzieję że jakoś to będzie , że w końcu będzie dobrze , ale nie nie będzie. Już nigdy nie pojawisz się w tych drzwiach jako mój , już nigdy nie zasnę w twoich ramionach jako twoja i już nigdy ,nigdy , przenigdy nie będziemy dla siebie. I zanim, zanim ostatni raz spojrzałeś na mnie , za nim ten cały świat wziął i się pierdolnął , zanim odszedłeś zdążyło rozpaść się moje wnętrze / nacpanaaa
|
|
|
|
I uśmiechał się do mnie i żartował ze mną i mówił nawet że się martwił a potem znowu bredził coś w kompletnie pijackim stylu , a ja umierałam. Umierałam tam sama wśród ludzi z uśmiechem na ustach i setkami szpilek zagnieżdżonych w umyśle. Było ich tam pełno ,były małe , ostre i wbijały się coraz głębiej , z coraz większą siłą , niszczyły mnie , wspomnienia , każde z osobna i wszystkie razem wzięte. Wspomnienia wspólnych nocy , rozmów , dotyków , uśmiechów , pocałunków , doznań wspomnienia wspólnego życia. Wspomnienia i świadomość , świadomość niezaprzeczalnej , niepodważalnej i przede wszystkim nieodrwacalnej utraty, to było straszne. / nacpanaaa
|
|
 |
|
ludzie mają swoje cele które próbują realizować. i mają swoje marzenia za którymi gonią. aż wreszcie, być może w najbardziej nieoczekiwanym momencie jedno z tych nieosiągalnych marzeń się spełnia. i człowiek zauważa, że ma całe niebo tuż u swoich stóp.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
