 |
|
Powiedziała "spróbujmy" dostała nieprzespane noce...
|
|
|
|
Wszystko będzie dobrze, nie skończę na dnie, Pieprzyć wskazówki typu: Uważaj czego pragniesz
|
|
|
|
będę czekać. może na końcu świata. może umrę, i w ogóle poza granicami. może ukryję się na tyle, że nikt nie będzie mógł mnie odnaleźć. ale będę, cholera, czekać.
|
|
|
|
Może bycie samemu nie jest powodem do cierpienia. Może to należy uczcić. A czasami świat pragnie to uczcić z nami. I nie jest to mniej piękne tylko dlatego, że nie mamy z kim tego świętować.
|
|
|
|
Wiesz co, powiedziałabym, że Ci przejdzie. Ale Ty to wiesz. Powiedziałabym, że nie był Ciebie wart, ale Ty to wiesz. Powiedziałabym, że jeszcze się zakochasz i będziesz szczęśliwa, ale Ty to wiesz. Cokolwiek powiem, nie pomoże Ci to, bo wiesz to wszystko, a jednak Ci to nie pomaga, bo nie zmienisz swojego myślenia. I choć czas nie zna się na bliznach, Tobie właśnie potrzeba czasu
|
|
|
|
Mówiła, że nie kocha. Tak naprawdę nie potrafiła wyzbyć się tej miłości.
|
|
 |
|
jedyne czego żałuję to faktu, że nie zamknęłam Twojego cudownego uśmiechu w słoiku, ani tego jak uroczo mrużyłeś oczy przed słońcem. teraz, podczas tych podłych dni, odkręcałabym ten słoik i napawała się tą nutką szczęścia.
|
|
|
|
czekanie na księcia na białym rumaku,jest równoznaczne z czekaniem, aż grawitacja uwolni nas ze swoich objęć.
|
|
|
|
ten beznadziejny stan, kiedy czujesz się jak papierek po cukierku, a wzrokiem musisz wypowiadać słowa, których nie jesteś w stanie wykrztusić przez odrętwiałe usta.
|
|
|
|
a w weekendy zamykam się w swoim pokoju i piję drogie trunki prosto z butelki. czerwonymi paznokciami drapię po ścianie, zdzierając purpurowy tynk. tańczę jak zdesperowana, a następnie pełna plastikowej euforii kładę się na dywanie i zwijam w kłębek, połykając dziesiątki małych tabletek, które zabierają mnie do mojego osobistego raju. wszystko jest kolorowe, fantastyczne, niemal nie dopisania przyziemnych istotom. następnie budzę się gdzieś, między jedną, a drugą nogą od stołu, kiedy słońce nie śmiało odzywa się przez moje bambusowe rolety. i półprzytomna wstaję, żeby znów zmierzyć się z tym parszywym światem.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
