 |
|
Przyglądasz się sobie z uwagą. Tylko Ty jesteś w stanie dostrzec wszystkie te łzy,które naznaczyły twoje policzki za sprawą niby wodoodpornego tuszu do rzęs. Tylko ty dostrzegasz malutkie blizny na ręce po tamtych ranach,które były zbyt silne,zbyt mocne by móc spokojnie gościć w Twoim wnętrzu. Ból musiał wydostawać się na zewnątrz. Inaczej by zabił.A ty umarłabyś śmiercią tragiczną. Tylko Ty pamiętasz drżące dłonie,które co i rusz wypuszczały z dłoni przedmioty ,które z głuchym brzękiem upadały na podłogę. Pamiętasz jak wtedy zastanawiałaś się czy w takim samym stanie jak rozbite rzeczy znajduje się twoje serce? O tak..Pamiętasz jak bardzo cierpiałaś gdy Cię opuścił. Nigdy tego nie zapomnisz. Ukształtował Cię tamten ból. Przez to co przeszłaś jesteś dziś taka nieufna i wciąż drżysz z obawy,że tym razem bajka też może się skończyć. Bo przecież historie lubią się powtarzać. Ostatecznie nic od niego nie otrzymałaś... Nic prócz szeregu obaw,sznura wątpliwości i kolejek strachu/hoyden
|
|
|
|
Było kruche i miękkie. Zupełnie jak apetyczne ciastko. Zrobione na rozpływającym się w ustach cieście. Z pyszną polewą i aromatem. Zmieniło się w twardą stal. Stało się zimne i twarde. Nic nie było w stanie go zmiękczyć i ogrzać. Jedna osoba wyrządziła mu taką krzywdę. A dziesiątki ludzi nie potrafiło naprawić tego uszczerbku/hoyden
|
|
|
|
Od dnia poznania go jedynymi łzami,które pojawiły się w moich oczach i naznaczyły je były łzy szczęścia. Zawsze troszeczkę dziwiło mnie jak ludzie mogą płakać w obliczu radości. Ale kiedy ona objawia im się w całej swojej krasie i ozdobie w sercu pojawia się takie ogromne wzruszenie,które pobudza do działania kanaliki łzowe. Ale nie te typowe. Te ukryte odrobinkę dalej. Te specjalne produkujące słodkie łzy. Takowe naprawdę istnieją. Koniuszek mojego języka naprawdę wyczuł ich słodkawy smak.Pokazały mi się w chwili gdy zrozumiałam,że kocham go całym swoim nieidealnym sercem. Zrosiły lekko moje policzki i zniknęły pod wpływem ciepła jego palca,którym mi je otarł. Takiego żaru w moim sercu jeszcze nikt nie rozpalił.Tylko jemu udało się czegoś takiego dokonać/hoyden
|
|
|
|
Jest taki przystojny kiedy się uśmiecha tym swoim uśmiechem. Tym kiedy mi się przygląda i wtedy gdy wydaje się mu,że tego nie widzę. Jest taki prawdziwy kiedy opowiada mi historie ze swojego życia. Człowiekowi zdaje się wtedy,że w jego słowniku nie istnieje słowo kłamstwo. Ma kojący dotyk,który jest dobry na ból głowy,ból zęba czy ból brzucha.Działa lepiej niż wszystkie środki przeciwbólowe razem wziete. Za każdym razem mam wrażenie,że chce zabrać mój ból i mężnie przyjąć go na siebie. Mój bohater. Bohater codzienności. Nie może przenieść mnie do takiej prawdziwej idealnej bajki zekranizowanej przez wytwórnie Disneya więc stara się z całych sił sprawić,żeby jak najmniej bolało mnie prawdziwe życie/hoyden
|
|
|
|
Lubię Cię życie. Odkąd on przy mnie jest wydajesz się takie proste,takie radosne i sensowne. Wiesz dobrze,że często byliśmy na bakier. Nie udawało nam się utrzymywać przyjaznych stosunków. Doszło nawet do tego,że myślałam aby zakończyć naszą współpracę. Jesteś takie nieprzewidywalne. Nie sądziłam spotkać w jego osobie miłość swojego życia.A może to miał być podarunek od Ciebie za te wszystkie porażki i rozczarowania,które tak nagminnie mi serwowałeś? Lepszego prezentu w życiu nie dostałam. Dziękuję. Masz moją dozgonną wdzięczność. Nie wiem jak mogę Ci się odpłacić. Po prostu obiecuję Ci,że wykorzystam Cię najlepiej jak tylko się da. I nie będę żałować żadnej sekundy spędzonej w jego ramionach, w jego sercu i na siatkówce jego oka. Masz moje słowo/hoyden
|
|
 |
|
Bo to takie łatwe, ciche, bezkrwawe samobójstwo bez śmierci.
|
|
|
|
Życie to ciągła zmiana, a jeśli nie lubi się zmian, to nie lubi się życia.
|
|
|
|
Czas jest to coś, co my, ludzie, po prostu sobie wymyśliliśmy.
|
|
|
|
Nie pozwól,żeby ktoś był twoim priorytetem,gdy sama godzisz się być jego opcją.
|
|
|
|
Układam się najbardziej po omacku, nawet w największej dworcowej poczekalni. Ciepło mi właśnie w sobie, puszyście od pełnego przyzwyczajenia, że wolność jaką zyskuję w każdym deszczu jest do opisana w kilku zdaniach. Takie momenty ubierają mnie w turkusy.
|
|
|
|
Nienawidzę depresji. Większej, mniejszej, krótkiej, mało ważne. Świadomość własnej słabości i tego, że nie potrafię zapanować nad samą sobą doprowadza mnie do jeszcze większego szaleństwa.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
