 |
Ach, te bezsenne noce, kiedy w ciemnościach na wyciągnięcie dłoni dotykam swego lęku.
|
|
 |
Są podobno granice, których nie wolno przekraczać. Ja mam wrażenie, że przekroczyłam je wszystkie.
|
|
 |
Jak szpieg co dzień wymykam się poukładać puzzle z wszystkich moich klęsk, każdy cios pomógł mi kiedyś znaleźć jeden z nich by ułożyć obraz i żebym stała się tym kim jestem.
|
|
 |
Przywiązać się do kogoś, to tak jak przywiązać swoje serce do serca drugiej osoby za pomocą sznurówki swoich ulubionych trampek.
|
|
 |
Są cztery rzeczy, których cofnąć nie można : Kamień, który został rzucony, słowo, które zostało powiedziane, okazja, której się nie wykorzystało, i czas który przeminął.
|
|
 |
Znam drogi wiodące do dna, mosty rzucone na wiatr, światło walczące o blask, kształty bez formy i żal.
|
|
 |
A wszystkie dni są takie same wtedy, kiedy ludzie przestają dostrzegać to wszystko, czym obdarowuje ich los, podczas gdy słońce wędruje po niebie.
|
|
 |
Kiedy widzisz, czego nie możesz przeżyć i posiadać, niepostrzeżenie zaczyna przebijać gorycz.
|
|
 |
Aby przebaczyć, trzeba pamiętać. Nie chować swojej rany, nie zagrzebywać jej, ale raczej wystawić ją na światło dzienne. Ukryte rany infekują się i wydzielają truciznę. Trzeba tę ranę oglądać, opatrywać, by stała się źródłem życia. Daję świadectwo, że nie ma ran, których nie można zabliźnić miłością.
|
|
 |
Rzygam łzami prosto z serca. [...] Aż trzęsę się z nieszczęścia.
|
|
 |
Wewnątrz mnie świat wali się w gruzy. Obserwuję, słucham, czekam. Każda mijająca sekunda, minuta, godzina, dzień są dla mnie niezrozumiałe. Fosa moich lęków powiększa się jak dziura, która przyprawia mnie o zawrót głowy, której nie sposób zasypać.
|
|
|
|