 |
|
" Nigdy nie używam słowa "moi", oni wcale nie są moi, oni są częścią mnie, są tym brakującym elementem serca."
|
|
|
|
-co ty w tym masz.? -barszcz czerwony. -coo? przecież ty nie lubisz barszczu. -nie lubie... -powiedziała uśmiechając się do kubka. -nie dzisiaj.-dokończyła.
|
|
|
|
-znowu brakuje ci miodu we krwi.? -nie. ciebie mi brakuje.
|
|
|
|
a kiedy jestem smutna. ty.. po prostu bezczelnie się uśmiechasz. zaczynasz mnie gilgotać... odpędzając wszystko.
|
|
|
|
on idzie tam. uśmiecha się... tak mała. właśnie do ciebie się uśmiecha.
|
|
|
|
'Chciałabym być kobietą Twojego życia, tylko to.'
|
|
|
|
co ma minąć to i tak prędzej, czy później minie.
|
|
|
|
ile bez niego wytrzymam...? hmm nie więcej niż parę sekund. parę sekund. i ani minuty dłużej.
|
|
|
|
bo nawet moje oczy wypełnia tęsknota za tobą...
|
|
|
|
-lubisz robić z siebie desperatkę.? -o co ci chodzi.? -o to, że dzwonisz do niego co najmniej dwudziesty raz. -pomyliłaś się... dwudziesty pierwszy.
|
|
|
|
" Weszła na siłownię. Akurat podciągał się na drążku. Dojrzała pracę jego mięśni i rąk. Skończył. Stał tyłem i wycierał twarz ręcznikiem. Podeszła bliżej i pocałowała go delikatnie w plecy. Wystraszył się i po chwili uśmiechnął. 'Cześć,Kochanie. Miałaś być wieczorem.' Objął ją w pasie. 'Chciałam tylko zajrzeć, co robisz i sobie pójść, ale sam wiesz, jak reaguję na Twój widok.' Zaśmiał się głośno. 'Pociągam Cię?' Przygryzła wargę i spuściła głowę. 'Hahah, buraku mój.' Odwróciła się na pięcie. 'Gdzie idziesz?' Zawołał wciąż się śmiejąc. 'Byle dalej od Ciebie.' Spojrzała naburmuszona. 'I skończ się wreszcie nabijać! Nie moja wina, że...że wywołujesz u mnie takie reakcje!' Podbiegł do niej i złapał za nadgarstki. 'Też Cię kocham.' Szepnął i ujął jej twarz w dłonie, by ją pocałować. 'Nie! Poczekaj do wieczora.' Powiedziała słodko i wyszła z pomieszczenia. Złapał się za głowę i wywrócił oczami. 'Kocham ją, no normalnie ją kocham!' "
|
|
|
|
' proszę zaczekaj, zanim odejdziesz wysłuchaj. błagam cię zanim zostawisz odbicie w lustrach, daj mi chwilę, tylko tyle obiecuję... żyłem dzięki tobie, dziękuję. '
|
|
|
|
Dodaj komentarz
