 |
|
To nie sztuka poprzewracać Ci w głowie. Ale poukładać świat w taki sposób, by wszędzie było miejsce dla nas dwojga...
|
|
|
|
"Nie myśl o tym, jak długą drogę masz przed sobą. Nie mierz odległości między startem a metą. Takie rachuby powstrzymają cię przed zrobieniem następnego małego kroczku. Jeśli chcesz zrzucić 20 kilogramów, zamawiasz sałatkę zamiast frytek. Jeśli chcesz być lepszym przyjacielem, odbierasz telefon, zamiast go wyciszać. Jeśli chcesz napisać powieść, siadasz i zaczynasz od jednego akapitu. Boimy się poważnych zmian, ale zazwyczaj mamy dość odwagi, żeby zrobić następny, właściwy krok. Jeden nie-wielki krok, a potem kolejny. To wystarczy, żeby wychować dziecko, zdobyć dyplom, napisać książkę, spełnić swoje najśmielsze marzenia. Jaki powinien być Twój następny, właściwy krok? Nieważne, o co chodzi – po prostu zrób to".
|
|
|
|
Ile obietnicy jest między „do” a „widzenia”? Poczekam na odpowiedź...
|
|
|
|
I może to chamskie, ale jedno z lepszych uczuć...
Zorientowałam się, że jestem doskonale szczęśliwa bez ludzi, o których myslałam,że nie mogę bez nich zyć...
|
|
|
|
Ktoś już kiedyś mi złamał serce... Ty łamiesz mi tylko życie. A wiesz... życie ze złamanym sercem i tak jest kurewsko trudne.
|
|
|
|
Mój zespół objawów polega na tym, że pociąga mnie wszystko, co popsute, niedoskonałe, ułomne, pęknięte. Interesują mnie formy byle jakie, pomyłki w dziele stworzenia, ślepe zaułki. To, co miało się rozwinąć, ale z jakichś względów pozostało niedorozwinięte; albo wręcz przeciwnie – przerosło plan. Wszystko, co odstaje od normy, co jest za małe albo za duże, wybujałe lub niepełne, monstrualne i odrażające. Formy, które nie pilnują symetrii, które się multiplikują, przyrastają po bokach, pączkują, lub przeciwnie, redukują wielość do jedności...
|
|
|
|
"Miała w sobie sporo z kota. Ze jednej strony niezależna, chodziła swoimi drogami i była zadziorna. Potrzebowała zabawy, rozrywki i wrażeń. Emocji, które przyniosą jej ekscytację i poczucie zagrożenia. Potrafiła się w nich zatracić… ale odpowiednio dotknięta, odpowiednio przytrzymana… wychodziła z niej potrzebująca pieszczot kotka. Dzika, ale pragnąca udomowienia."
|
|
|
|
"Proszę Pana, jak tęcza Pan mówi. Ja z tęczą nie mam nic wspólnego. Jestem mroczna i pokręcona jak pełnia księżyca... -Proszę Pani księżyc rozświetla najciemniejsze noce..."
|
|
|
|
"Droga Pani. Wytłumaczyć rok? Nie bardzo jestem w stanie zrozumieć, co chce mi Pani tłumaczyć. Przecież zrozumiałem, że Pani zniknęła jak tęcza z nieba..."
|
|
|
|
Proszę Pana, proszę mi powiedzieć czy z "tak daleka" się wraca. A jeżeli się wraca, to jak tego dokonać?
Czy jest taka szansa że da mi Pan wytłumaczyć ten rok ?
|
|
|
|
Bokserskie porzekadło głosi, że jeżeli upadniesz po otrzymanym ciosie musisz uklęknąć. Wtedy już wstaniesz. Przyjmowałam to dotychczas jako pewnik. Rzecz w tym, że dziś zastanawiam się po co wstawać ? Żeby znowu upadać. Czy naprawdę chodzi o nieprzerwaną walkę... Może ja już wcale nie mam ochoty ani wstawać, ani upadać, ani klęczeć. Leżę czując nieopisany ból potrzaskanej duszy. I czekam aż sędzia odliczy nokaut...
|
|
|
|
''Gdyby istniał Bóg, splunąłbym mu w twarz za oddanie mnie na coś takiego. Gdyby istniał Diabeł, sprzedałbym mu duszę, żeby to przetrwać. Gdyby istniało coś Wyższego, co kontroluje nasze indywidualne losy, powiedziałbym mu, żeby wzięło mój los i wsadziło sobie w pierdoloną dupę. Wsadź mocno i głęboko, ty Skurwysynu.''
|
|
|
|
Dodaj komentarz
