 |
|
Przywiązanie to groźna sprawa. Ludzie znikają, nawet gdy bardzo tego nie chcemy. Sprowadzają ze sobą kłopoty, rozpraszają, nie można im ufać.
|
|
|
|
Możesz spotkać ludzi lepszych ode mnie, dużo ładniejszych niż ja, ale jest jedna rzecz, którą chce Ci powiedzieć. Będę dla Ciebie zawsze, kiedy oni wszyscy Cię zostawią.
|
|
|
|
Wszystko, czego pragniesz, jest po drugiej stronie strachu.
|
|
|
|
Nikt nie jest wystarczająco odporny. Nawet jeżeli przez okrągły miesiąc będziesz najweselszym człowiekiem na świecie, to znajdzie się dzień, który będzie tak okropny, że przez głowę przejdą Ci najokropniejsze myśli. I właśnie ten jeden dzień nie pozwala zadowalać się całym tym miesiącem.
|
|
 |
|
Nim dojdę do Golgoty, zanim będziesz mnie rozliczał,niech nie przyjdzie Ci do głowy, grzebać w moich tajemnicach.
|
|
 |
|
Jestem barwą czarną, pochłaniam wszystkie kolory. Jestem przezroczysta omijają mnie ludzie. Jestem lustrem w którym widzą swoją słabość ...
|
|
|
|
Jesteśmy synami Aniołów i córkami Koryntu . Owocami miłości lub efektem paru drinków
|
|
 |
|
Moje myśli są takie nieroztropne, tańczą w głowie, jak krople deszczu na mokrej szybie. Raz pragną słońca choć wiedzą, że grozi to unicestwieniem, raz większej ulewy, by pośród innych kropel znaleźć tą, przy której groźne promienie nie byłyby niczym strasznym. Wiesz o czym mówię, prawda? Powinieneś zdawać sobie sprawę, że jesteś moją kroplą, myślą, a nawet szybą, która przecież chroni przed upadkiem prosto na ziemię. / aniusssia
|
|
|
|
Nic o mnie nie wiesz, weź się pierdol, to moje życie które traktuje serio.
|
|
 |
|
idę. na korytarzu tłum ludzi. nagle jestem w środku tłumu, wymijamy się. nasze klatki piersiowe są przy sobie, czuje zapach Twoich perfum, są piękne. idealnie mijam Cię bokiem i idę dalej.
|
|
|
|
Albo jem za dużo,ale się głodzę.Śpię przez 14 godzin albo mam bezsenne noce.Zakochuję się na zabój albo namiętnie nienawidzę.Nie wiem co to szarość.Nigdy nie wiedziałam.
|
|
 |
|
Wiedziałam, ze siedział przy mnie cały czas od dnia wypadku... Pomimo naszej kłótni był przy mnie i cieszyłam się z jego obecnośći, chociaż kilka dni wcześniej mnie zranił mocniej niż zwykle... W jego oczach widziałam żal, strach i smutek... Wiedziałam, ze nie będe mogła nigdy więcej stanąć na własnych nogach ani zatańczyć... Może to lepiej? Bo to właśnie o taniec i moich kumpli się pokłóciliśmy, a zależało mi przecież tylko na nim... Bałam się odezwać pierwsza, nie chciałam zeby wyszedł. Popatrzył mi w oczy i przeprosił. Zabroniłam mu przepraszać bo to tylko i wyłącznie moja wina cały ten wypadek i kłótnia. To ta głupia chęć wzbudzenia w nim zazdrosci i moja idiotyczna pycha sprawiła, że wszystko tak się skończyło... Jestem mu wdzięczna, że po raz kolejny mi wybaczył... Kocham go
|
|
|
|
Dodaj komentarz
