|
Dear God. What is it like in your funny little brains? It must be so boring.
|
|
|
Here's to all the crazy ones. The misfits. The rebels. The trouble makers. The round pegs in the square holes. The ones who see things differently. They're not fond of rules. And have no respect for the status quo. You can quote them, disagree with them, glorify or vilify them. About the only thing you can't do, is ignore them. Because they change things. They invent. They imagine. They heal. They explore. They create. They inspire. They push the human race foward. Maybe they have to be crazy. Because the ones who are crazy enough to think they can change the world, are the ones who do.
|
|
|
When I was a kid I had an imaginary friend. The Raggedy Doctor. My Raggedy Doctor. But he wasn't imaginary. He was real. I remember you. I remember! I brought the others back, I can bring you home too. Raggedy Man, I remember you and you are late for my wedding! I found you. I found you with words like you knew I would. That's why you told me the story. The brand new ancient blue box. Oh clever. Very clever. Something old. Something new. Something borrowed. Something blue.
|
|
|
ι've clιмвed тнe мoυтaιn, ιve croѕѕed тнe rιver, and ι'м alмoѕт тнere.
ι'м alмoѕт тнere.
|
|
|
When I was a kid, I made friends with the monster under my bed.
|
|
|
“When you’re a kid, they tell you it’s all… Grow up, get a job, get married, get a house, have a kid, and that’s it. But the truth is, the world is so much stranger than that. It’s so much darker. And so much madder. And so much better.”
|
|
|
' Nie lubię ludzi o poranku... a może poranków .... albo po prostu... ludzi. ' / otherr
|
|
|
' Nie mam serca wiesz, chyba mi gdzieś wypadło, kiedy schylałem się, żeby sobie zapierdolić wiadro. ' / wziuum
|
|
|
I soba gardze tez, bo czasami nie potrafie odwrocic sie plecami do ludzi, ktorzy rania mnie i maja mnie za nic.
|
|
|
brzydkie serca też mają uczucia
|
|
|
najtragiczniejsze w jej obecnym życiu było to, że na nikogo nie czekała i nikogo nie chciała zobaczyć. pustka była bezpieczna. przecież mając wokół siebie pustkę, nie można doznać poczucia paraliżującej wszystkie zmysły straty
|
|
|
"ostatnio szczęście wydawało mu się równie odległe i niedosiężne jak podróż kosmiczna. nie zawsze czuł się w ten sposób. pamiętał, że przez bardzo długi czas był bardzo szczęśliwy. lecz okoliczności się zmieniają. ludzie się zmieniają. zmiana jest jednym z nieuniknionych praw natury wyciskających piętno na życiu ludzi. popełnia się błędy, odczuwa się żal, a pozostaje coś, co sprawia, że zwykłe wstawanie z łóżka przychodzi z ogromnym trudem
|
|
|
|