 |
potargana przez czas i przez miejsce
|
|
 |
teraz chore serce otwieraj, bez znieczulenia.
|
|
 |
miał odbić się od dna, a dno się oberwało...
|
|
 |
hamuje świat,
zatrzymuje mi się tętno,
jak ciężka kropla spadam na pokład
i rozbijam się,
rozpływam,
paruję znikam tak,
jakby nie było jutra.
|
|
 |
brak panowania nad emocjami prowadzi do autodestrukcji, co widać na załączonym obrazku.
|
|
 |
zamiast czekać i analizować, zrozum że brak reakcji to też odpowiedź.
|
|
 |
Love him? No. But still love memory of him.
|
|
 |
przykre, że ludzie nie rozmawiają ze sobą po tylu wspólnych przeżyciach tylko dlatego, że boją się nawrotu uczuć.
|
|
 |
człowiek podświadomie sam komplikuje sobie życie, doszukuje się bezsensu w sensie, szuka ogółu w szczegółach.
|
|
 |
Stoję oparta łokciami o parapet, wzrokiem pozbawionym radości patrzę na pobliski park. Nie ma Cię. Dużo to ludzi, śpieszą z choinkami, zakupami, karpiem - tak by zdarzyć z tą wyjątkową kolacją, tak by ten jeden wieczór w roku nie być samotnymi (lub być samotnymi jeszcze bardziej) Są podobni do Ciebie niektorzy ze wzrostu, inni z chodu, usmiechu, koloru włosów, oczu, czy zapachu... ale nie ma tutaj Ciebie. Tej jednej jedynej postaci, ktorej brakuje mi tak bardzo...
|
|
 |
nie mam już ubrań, których ze mnie nie zdejmował.
|
|
 |
Przez chwilę patrzymy sobie w oczy z taką samą emocją, z jaką patrzy się za okno, jadąc rano autobusem do pracy.
|
|
|
|