 |
|
Chciałabym często pokazywać jak bardzo szaleje za Nim. Ale muszę być trochę niedostepna,żeby się Mu nie znudzić.Chciałabym wyrazić ile dla mnie znaczy, ale nauczona doświadczeniem boję się ,że dam Mu przewagę.
|
|
|
|
czasami mam ochotę podejść do ciebie, uderzyć cię w twarz i powiedzieć ci, że jesteś największym frajerem jakiegokolwiek w życiu spotkałam. później popchnęłabym cię do drzwi i złapała mocno za szyję, ścisnęła bym ją z całej siły. poczułbyś jak to jest, jak jest się poczuć tak jak ja, odepchnięta przez ciebie i codziennie omijana wielkim łukiem. zrobiłabym to, wiesz? ale nie mogę. za bardzo cię kocham.
|
|
|
|
czasem, ot tak, mam ochotę wstać, podejść do lustra, popatrzeć chwilę na swoje odbicie. a potem, z największą siłą na jaką mnie stać, uderzyć. by to, co zobaczyłam, rozbiło się na milion pojedynczych kawałeczków. i więcej już nie wróciło.
|
|
|
|
Przepraszam, że jestem na tyle niedojrzała, że pozwoliłam byś odszedł.
|
|
|
|
na chuj to wszystko?! przecież i tak nigdy się nie spotkamy :/
|
|
|
|
Odejdziesz prawda ? Zostawisz mnie tu samą. Samą z tą całą niesprawiedliwością w tym ogromnym świecie. Nie pytając o moje zdanie. Pomimo mojego ogromnego przywiązania do Ciebie. Tak zwyczajnie, jakby to było normalne. prawda ? Przecież ludzie mają w zwyczaju odchodzić, zostawiać i ranić. Zadwać ból, którego można uniknąć. Ale lepiej uciec od problemu, niż go rozwiązać, nie ?
|
|
|
|
Gdy zobaczysz w moich oczach łzy, nie pytaj dlaczego, bo i tak Cię okłamię. Ale bądź przy mnie i oboje milczmy. Dla mnie cisza, to lekarstwo. Ja jestem inna. Mam swój własny świat. Zamykam w sobie ból. Chcę go udusić, a potem wypłakać. Cały czas z nim walczę. Nie umiem się zwierzać, bo bardzo mnie to boli. Wszyscy mają mnie za zakręconą dziewczynę, która cały czas się śmieje. Ale ja się śmieję, żeby nie płakać. Gdy popatrzysz w głąb mych oczu, poznasz prawdę. Tylko tak możesz zobaczyć, co czuję..
|
|
|
|
I tak już jest. Możesz się starać, walczyć, błagać na kolanach Boga, płakać nocami , wyrzekać się wszystkiego co sprawia Ci przyjemność, ale i tak nie zmienisz tego co jest Ci pisane. Nie da się z tym walczyć , a już na pewno wygrać.
|
|
|
|
Dwoje zupełnie innych ludzi, żyjących w dwóch różnych światach, wyjętych z dwóch różnych bajek. Najlepsze chwile w życiu spędzali razem. Była jego pierwszym promykiem z rana, oraz ostatnim blaskiem księżyca wieczorem. Był jej powietrzem, siłą zachęcającą do życia. W każdym ich słowie kryła się nić kłamstwa. Nieugięte życie wciąż sprawdzało, na ile są silni, na ile mocno się kochają. Czas wszystko rozsypał. Przemienił uczucie w popiół, lecz jak Feniks powstało tylko jej. Błagała, by został, wiedząc, że gdy glądał się w tył, ona udawała, że nie widzi. Czasami pada po prostu zbyt wiele słów. Czasami potrafią one zranić, czasami nawet zabić.
I tak ogień i woda - połączenie, które nie ma prawa istnieć - powstało. Teoria, iż woda zawsze ugasi ogień okazała się być jak najbardziej prawdziwa.
|
|
|
|
- obiecasz mi coś.. ?
- tak na ślepo ?
- jeśli mi ufasz to tak.
- ok , obiecuję .
- dziękuję , teraz mam pewność ze się we mnie nie zakochasz ... że Cie nie skrzywdzę mówiąc Ci żegnaj ..
|
|
|
|
Nigdy nie myślałam, że zakocham się w kimś takim jak Ty. Całkowicie odbiegasz od moich ideałów, a mimo to mogłabym spędzić z Tobą resztę życia.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
