| 
                                                                            
                                                                                            
                                                
                                                
                                                                                                                            
                                            
                                        
                                        
                                                                                        
                                                
                                                    
                    
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | kocham to rozkoszne drżenie mojego ciała, kiedy widzę go po raz pierwszy od tak dawna. powiedziałabym co wtedy czuję, ale takich rzeczy nie mówi się na głos. |  |  
             
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | wracając tutaj i czytając samą siebie, budzę każde wspomnienie jak niedźwiedzia z zimowego snu. i pomyśleć, że gdybym czytała to samo rok czy dwa wcześniej nie posiadałabym się z przeszywającego mnie bólu. natomiast dziś się uśmiecham na te same wspomnienia. z czasem łagodnieją, są wybrakowane. zostają wyłącznie jako te dobre. nie, czas nie leczy ran, ale pozwala zapomnieć o bólu. i przy okazji nasuwa się jeszcze jeden wniosek. dobre rzeczy w życiu zaczynają nas spotykać dopiero wtedy, gdy nabierzemy dystansu do tych złych. |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | Halo, jest tu jeszcze kto? |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | wspaniałe życie, cudowne życie. |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | Jesteś pewna, że chcesz być ze mną?
Nie wyglądasz mi na tępą, bynajmniej z zewnątrz
Dla mnie ważne jest to ciepło, musisz być jak termos.. |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | uwierz mi na słowo
psychika jest jak feniks, odrodzi się na nowo
to ciężki kawał chleba, bo trzeba dać jej spłonąć.. |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | Chodź,niech usłyszą nas raz jeszcze,
pomimo kurestwa duszy i serca!
Biegnij ,mała przed Siebie !
Gwiazdo Universum co zdradziłaś cały wszechświat. |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | Już była taka jedna, co chciała mnie zmienić.
Szatynowe włosy o brązowych oczach, paznokciach w kolorze czerni.
Mówiła- jesteś jedyny na tej ziemi, od Boga mi dany jak sygnał.
Jesteś jak anioł co utracił skrzydła, oddałabym za Ciebie
duszę i własnego syna. 
A oddała za mnie za mnie szczerość, lawiną bólu uczuć,
Zedzgneła mi to serce, ciernie były z drutu. 
Dała mi noce namiętności co prysły, jak magia
widoku nóg wsadzonych w legginsy. |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | czasem wystarczy chwila, by zapomnieć o całym życiu; czasami nie wystarczy życia, żeby zapomnieć o  jednej chwili. |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | ' czasem to właśnie Ty, jesteś swoim największym ograniczeniem. ' |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | Tak się mijamy
Nie zwracając na siebie w ogóle uwagi || Kuban |  |  |  |