 |
|
Jestem wrakiem człowieka. Powoli rozkładam się na malusieńkie kawałki, których nie będzie można skleić. Wyję z bólu, jaki daje mi marna egzystencja. Codziennie rano wychodzę z domu. Płacz stał się rutyną. Zaciskam pięści i staram się obdarowywać napotkane mi osoby uśmiechem, który od dawna nie jest szczery. Zgubiłam się w natłoku myśli i zbędnych obowiązków. Nie chcę jeść. Nie chcę spać. Nie chcę oddychać. Miłość schowałam w głębi rozpadającego się serca. Rzygam uczuciami. Chyba umieram.
|
|
 |
|
z czasem przywiązujemy się do innych nieświadomie.
|
|
|
|
z przyczyn prywatnych muszę zawiesić moje moblo, jest mi niesamowicie przykro i trudno z tego powodu, ale 'wali się wszystko oprócz tej ściany przede mną'. wrócę tutaj, może już niedługo z nową dawką wpisów i pełna energii. czekajcie! / WASZA WANIILIA. :*
|
|
|
|
żyć tak, by przeżyć naprawdę każdy dzień, każdą chwilę. przeżyć to wszystko w sobie, a nie obok siebie.
|
|
|
|
nie walczyłam, bo uważałam, że nie ma sensu- jeśli ktoś nie może zdecydować się sam na to czego chce, to znaczy, że nie ma po co walczyć.
|
|
|
|
przyjaźń to więcej niż miłość.
|
|
|
|
strach nie może rządzić Twoim życiem.
|
|
|
|
nie warto starać się zatrzymywać przy sobie ludzi, przebaczając im każdy błąd, spędzać z nimi czas i każdego dnia obdarzać większym zaufaniem. oni później i tak dokopią Ci tak mocno, że stracisz wiarę w innych.
|
|
|
|
czasami czujemy się tak opuszczeni, że słabości które pokonaliśmy, odzyskują nad nami władzę.
|
|
|
|
są sprawy, o których nie chcemy mówić nawet jeśli kłują nas w serce.
|
|
|
|
czasami lepiej nie mówić nic, niż wypowiedzieć słowa, które kogoś zranią.
|
|
|
|
zabawne jak szybko ci, którzy byli tak blisko, nagle okazują się niemal obcy.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
