 |
|
Mam alergię na nieczułe poranki, na braki, na zatłoczone pawilony, smród, kłamstwa, pusty seks. Dlaczego tak mnie (i siebie) krzywdzisz? Przychodzisz. Znikasz. Kochasz się ze mną. Uciekasz. Piszesz. Nie odpisujesz. Mnożysz ciszę. Rany. Potęgujesz szaleństwo.
— Kaja Kowalewska
|
|
|
|
Odpierdol się wszystko złe, a przypierdol dobre.
|
|
|
|
Jeśli się załamiesz, to tak już zostanie
|
|
|
|
Współczucie to można wypracować,
jak każde uczucie tylko trzeba nad sobą zacząć pracować,
czasem jestem obojętny, mimo, że staram się współczuć
|
|
|
|
Dobrze wiem, kto łzy uroni, uroni ten kto mnie chroni,
ten kto jest przy mnie z własnej woli,
czasem ten, kto murem stoi, ściąga Cię w dół powoli,
z bólem to przyznasz, bo tak jest i to boli.
|
|
|
|
A puenta kurwa jest taka, śpieszmy się kochać,
po śmierci możesz zapłakać, błędów żałować.
Ludzie przychodzą, odchodzą, wciąż umierają, się rodzą,
Ty zostań sobą, pierdol co o Tobie sądzą brat.
|
|
|
|
Po policzku spływa łza słona, bóle, cierpieniem skażona,
popierdolona rzeczywistość Cię przygniata.
|
|
|
|
Jestem ciekaw kto zapłacze po mej śmierci,
być może Ty, jeśli ja odejdę pierwszy,
dopóki żyje nic nie jestem stanie stwierdzić,
i żyje pełnią życia, pełnią życia żyje, wierz mi.
|
|
|
|
Pierdole konflikt, podbij, usiądź, w oczy spójrz mi,
jest jeszcze szansa, wiem, że nie chciałbyś się spóźnić.
Umiem przebaczać, choć zawiodłeś mnie i jest mi,
przykro to nadal ziomuś tęsknie, kurwa, wierz mi.
|
|
|
|
Przymykam oko na frustracje, twoje nerwy,
już czas ochłonąć, tej przyjaźni zawsze wierny.
To są te chwile, agresja, zaciskasz zęby,
wiesz jestem ciekaw czy zapłaczesz po mej śmierci.
|
|
|
|
Czasem tak bywa, nie chcesz gadać, nie masz chęci,
czymś zawiniłem, wkurwiłem Cię, wiem, że cierpisz.
Tyle za nami, przed nami, ta cisza męczy,
wiesz jestem ciekaw czy zapłaczesz po mej śmierci.
|
|
 |
|
Zwalniam czas, żyję szybko, wporzo mam w chuj teraz, zwalniam czas godząc się na śmierć, wolno wam umierać.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
