 |
|
"Kochanie go było niezbywalne; nieważne, ile razy się przekonywałam, jaki fatalny to pomysł, jak koszmarnie byliśmy niedobrani i jakim jest beznadziejnym dupkiem, nie mogłam się otrząsnąć. Za każdym razem, kiedy dawał mi do zrozumienia, moje zmaltretowane serce pękało jeszcze bardziej."
|
|
|
|
Cz.2 Tyle się złych rzeczy między nami wydarzyło, tak wiele było od tego momentu Twoich słów, które sprawiały przykrość i były całkiem inne od tych na początku, że aż trudno mi jeszcze wierzyć, że kiedyś choć przez chwilę było inaczej i widziałeś we mnie dziewczynę z którą chciałeś spędzić życie. Tak dawno już nie czułam się dla Ciebie najważniejszą, że tak naprawdę nie pamiętam, że kiedykolwiek tak było. Dziś pozostała mi tylko garść zakurzonych wspomnień i ogrom smutku, który w ogóle nie świadczy o tym, że kiedyś choć przez krótki czas układało się po mojej myśli. / he.is.my.hope
|
|
|
|
Cz. 1 Czasami mam wrażenie, że to wszystko co było między nami to sen, który nigdy się nie wydarzył. Coraz częściej wydaje mi się, że to co czułam, gdy byliśmy razem od początku czułam tylko i wyłącznie ja sama. Coraz częściej zaczynam mieć wrażenie, że sama sobie całą tą historię wymyśliłam, że Ty nigdy nie chciałeś być ze mną, że wcale nie mówiłeś tych wszystkich pięknych słów, że nie obiecywałeś być ze mną na długie lata. Coraz trudniej przychodzi mi przypomnienie sobie, że to wszystko jednak było prawdą i że był czas, kiedy chciałeś być tylko ze mną i tylko przy mnie. Tylko, że dla mnie to już tak odległa przeszłość, której nie jestem czasem nawet pewna czy w ogóle miała miejsce.
|
|
|
|
Bo ja byłam dobra na nudę, na niepogodę, na zimne wieczory, kiedy chciał się przytulić. Bo ja byłam dobra na ciężkie chwile, na wypicie raz na jakiś czas herbaty w miłym towarzystwie, byłam dobra tyko wtedy, kiedy robiło się wokół Niego pusto. Bo ja jestem dobra tylko na chwilę. Nigdy na zawsze. / he.is.my.hope
|
|
|
|
cz.2 Chcę zniszczyć wszystkie ślady przeszłości, które świadczą o tym, że kiedyś żyliśmy dla siebie nawzajem. Wymazać to wszystko z mojego serca, umysłu i duszy. Wymazać nas z pamięci ludzi. Chcę zacząć żyć normalnie i spokojnie, chcę iść przez życie z podniesioną głową. A w tym miejscu, przy tych ludziach już nie potrafię. Wszystko co mnie otacza, zarówno to co martwe i żywe, przypomina mi o nas i niszczy doszczętnie. Chcę zapomnieć to wszystko z czym wiąże się tak wiele wspólnych wspomnień i marzeń. Potrzebuję uciec, bo wydaję mi się, że tylko tak mogłabym odciąć się i zaznać odrobiny spokoju. Zasługuję na to. Chciałabym uciec, bo chciałabym zacząć żyć. / he.is.my.hope
|
|
|
|
cz.1 Chciałabym uciec, odciąć się od tego co mnie niszczy. Od człowieka, który mnie zostawił i nie kocha. Od tego miasta, które jest już za małe dla nas dwoje. Od tych miejsc, które przypominają na każdym kroku, że nie ma już nas, chociaż mieliśmy być zawsze. Od tych ludzi, którzy byli świadkami naszej klęski i rozstania, którzy zawsze już będą pamiętać, że kiedyś byliśmy jednością, że byłam Jego, a On był mój. Od ludzi, którzy widząc nas w jednym miejscu będą zawsze zastanawiać się co tak naprawdę między nami się wydarzyło i którzy są świadkami mojej porażki, a Jego szczęścia, bo przecież układa sobie życia z kimś innym. Chcę uciec, bo nie mam już siły, aby ciągnąć tego ciężaru przeszłości. Nie chce pamiętać nawet tych dobrych chwil, które przez pewien okres w życiu dawały mi szczęście, bo teraz siekają głęboko na kawałki
|
|
|
|
To nie jest tak, ze Bóg nie chciał żeby Nam się udało. Nie jest tez tak, ze wszystko było przeciw Nam.To również nie jest tak, ze to nie był nasz czas. Wiesz,jak jest? To Ty nie chciałeś żeby Nam się udało, to Twoje podejście do życia i hierarchia wartości były przeciw Nam. To nie był Nasz czas, bo Ty nie znalazłeś go dla mnie i nas w swoim życiu. Wiesz kto był naszym największym wrogiem? Ty sam kochanie. Nic co piękne i wartościowe nie przychodzi samo. Owszem, dostajemy namiastkę tego dobra, ale tylko od nas samych zależy czy będziemy o to dbać i walczyć. Tak naprawdę nikt, ani nic nie było przeciw nam, to Ty poddałeś się oddając wszystko walkowerem. Szkoda tylko, ze przegraliśmy oboje. / he.is.my.hope
|
|
|
|
Cz.2 Pozwoliłeś mi żebym Cię kochała, chociaż od początku wiedziałeś, że nie masz dla mnie miłości. Jasne, wiem, że czasem próbowałeś pozbyć mnie złudzeń, że zaczniesz mnie kochać, ale nie chciałam do siebie tej myśli dopuścić. Kurczowo trzymałam się nie tego co mówiłeś, a tego co robiłeś będąc obok mnie. Czekałam, aż mi powiesz, że mnie kochasz, a te wszystkie inne raniące słowa były tylko beznadziejnym żartem wypowiadanym na przekór. Wybacz, że opacznie zrozumiałam Twoje zachowanie. Naprawdę wierzyłam, że nam się uda, że jednak coś dla Ciebie znaczę, że choć odrobinę , albo chociaż momentami spoglądasz na mnie jeszcze tamtymi oczami, które w sumie tak niedawno chciały widywać mnie aż do końca świata i o jeden dzień dłużej. Ach, tak długo żyłam słowami, które dla Ciebie już dawno nie miały znaczenia i wciąż wypatrywałam uczuć w pustych Twoich gestach. Tak bardzo chciałam żeby to była miłość, że aż zapominałam, że między nami wcale jej nie ma. / he.is.my.hope
|
|
|
|
Cz.1 Pozwalałeś mi być czasem przy Tobie, opiekować się Tobą. Przyjeżdżałeś, przytulałeś, spędzałeś ze mną czas. Sprawiałeś, że przy Tobie czułam się bezpiecznie. Radziłeś, przestrzegałeś i opowiadałeś wnikając tym samym coraz głębiej w moją duszę. Przeżyliśmy razem jesienną słotę, zimowe wieczory i pierwsze wiosenne noce, które z tygodnia na tydzień coraz szybciej witały świt. Wypiliśmy przez te miesiące setki herbat wymieniając się przy tym milionem spojrzeń i uśmiechów. Przeleciało nam też dziesiątki filmów, bo woleliśmy w tym czasie droczyć się, rozmawiać, albo zwyczajnie w swoich objęciach spać. Pozwalałeś mi żebym się coraz bardziej do Ciebie przywiązywała i z każdym tygodniem wciąż nieustannie czekała aż znowu będziesz obok. Przewartościowałeś moje życie do tego stopnia, że było mi wszystko jedno, byle z Tobą.
|
|
|
|
'' Musisz z tego zrezygnować. Naprawdę musisz. Ponieważ, gdy wciąż będziesz patrzeć w tył, przegapisz całe swoje życie ''
|
|
|
|
Dodaj komentarz
