 |
|
wszystko jest nie tak, wszystko się pierdoli
|
|
|
|
wokół mnie tylu ludzi, a ja i tak czuję się przeokropnie samotna.
|
|
|
|
zobacz, jak szybko osoba, która niedawno była Ci bliższa niż Ty sama, stała się zupełnie obca? Stała się jedną z wielu przechodniów, których co rano zmierzysz wzrokiem pełnym pogardy, jakby to była ich wina, że się nie wyspałaś. po prostu wtopiła się w tłum, już serce nie bije Ci szybciej na jej widok. może to dlatego, że straciła cały optymizm, którym zwykła Cię zarażać na każdym spotkaniu. nie szuka kontaktu. jest jak balon, z którego spuszczono powietrze. proszę, niech wróci moja dawna bratnia dusza, nawet nie wiesz jak mi Ciebie brakuje. i chociaż często bywasz u nas w domu to już nie jesteś ze mną. Jesteś obok mnie.
|
|
|
|
-Zapomniałam, że nie wolno mi już nawet marzyć. -Ależ możesz mieć marzenia, kochanie. ale nie licz na to, że kiedykolwiek się spełnią. / Żona dla Zuchwałych
|
|
|
|
jesteś idealnym dowodem na to, że miłość jest ślepa i że można człowieka kochać takiego jakim jest w środku. nie za ciuchy ani za twarz. jesteś dowodem na to, że kocha się człowieka za to, że jest, oraz pomimo wszystko. no patrz: Kocham Cię, pomimo tego że masz wyjebane. fajna opcja, nie?
|
|
|
|
nawet nie wiesz, jak często mam ochotę do Ciebie napisać albo zdzwonić. po prostu spytać się Ciebie tak jak kiedyś "co tam? co dziś robisz? kiedy przyjedziesz? idziemy razem na mecz?" A Ty znosiłbyś każde pytanie ze stoickim spokojem, tak jak zawsze to robiłeś. Potem powiedziałbyś że tęsknisz no i że jest 13 i powinnam w końcu się ubrać i przysłużyć społeczeństwu. Taak, znam te rozmowy na pamięć i doskonale wiedziałam co powiesz. a mimo to, każdy telefon do Ciebie motywował mnie do wstania i zrobienia czegokolwiek. I chociaż codziennie rozmowy brzmiały podobnie, to były mi potrzebne rano jak kawa. I widzisz? Teraz już nie chcę wstawać, nie chcę myśleć, nie chcę istnieć. Bez Ciebie to już nie to samo. Ty nadawałeś sens każdej sekundzie.
|
|
|
|
zacznę od początku i będzie dobrze. tak.
|
|
|
|
zazdrość zżera mnie od środka, ale przecież się nie przyznam.
|
|
|
 |
Każdy z nas ma taką osobę, której chciałby coś powiedzieć, ale boi się konsekwencji.
|
|
|
|
to było jakby słońce przestało świecić. wszystko było szare, bez wyrazu, smutne. nic nie miało sensu. działałam jak robot- robiłam wszystko z przyzwyczajenia. bo musiałam. w sumie nic mnie nie obchodziło. nie miałam ochoty na nic. myślałam tylko o Tobie, ciągle analizowałam wszystko. dlaczego tak? dlaczego mnie musiało się to przytrafić? i mimo tego, że już coraz częściej się uśmiecham, to nadal jesteś w każdej sekundzie mojego życia.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
