 |
|
nie potrzebuję prezentów, nie chcę chodzić do drogich restauracji, mam wyjebane na kwiaty, pragnę tylko jednego - Ciebie, Twojej miłości i zainteresowania mną, a nie olewania mnie dla interesów. okey, możesz nam zapewnić wszystko, ale nie spędzamy ze sobą dużo czasu, bo musisz kontrolować sytuację. wolałabym, jeść pizzę w taniej knajpce, dostawać kwiaty kradzione z ogródka i srebrne łańcuszki, zamiast złotych pierścionków z diamentami. potrzebuję Cię takiego jak wcześniej.
|
|
|
|
wolałabym dostać od Ciebie w twarz niż usłyszeć, że mnie nie kochasz.
|
|
|
|
obiecywałam wszystkim, że się nie poddam. coś mi nie wyszło. gdy wychodzę z domu, wszystko jest ze mną okey. idealny makijaż, ułożone włosy, przemyślany strój. ale później wracam do domu, łzy robią mi za tonik, włosy roztrzepują się mimowolnie, a ciuchy rzucam gdzieś w kąt. nakładam za dużą bluzę, przesyconą tym zapachem. zamykam oczy i wyobrażam sobie, że jesteś obok, całujesz mnie czoło, mówisz do mnie - Kotku - jak zawsze. niestety, to chora iluzja. już nigdy nie weźmiesz mnie w ramiona, już nie powiesz, że będzie dobrze. nigdy.
|
|
|
|
to nie tak, że odeszłam bez pożegnania, ja po prostu nie chcę Cię już widzieć. piękno Twoich czekoladowych tęczówek czaruje mnie niezależnie od sytuacji, a skupienie odpływa mimo tego, iż palę papierosa za papierosem. skrupulatnie odcinam się od przeszłości. już nie chodzę w nasze miejsca, omijam szerokim łukiem okolice Twojego domu, nie imprezuję w klubach. uciekam od ludzi, nie maluję się, szpilki zamieniłam na trampki. próbuję wymazać się z pamięci, za wszelką cenę, bo Cię kocham, a nie powinnam.
|
|
|
|
uwielbiam wychodzić na wieczorne spacery w słuchawkach na uszach i oglądać zachody słońca na łące gdzie nie ma nikogo oprócz mnie. słucham Elda, który jak dla mnie jest najcudowniejszym poetą, palę ruskiego szluga. czasami zabieram ze sobą browara, by się odstresować, poukładać myśli, nad którymi co raz częściej nie mogę zapanować. rozkminiam nad Tobą, nad Nami, nad tym, że jest cholernie trudno i nie ciągnie mnie już jakoś do dorosłości. z chęcią zainwestowałabym w wehikuł czasu, by przenieść się w czasy dzieciństwa. gdy tak patrzę, w różowe niebo, brakuje mi Ciebie, Twojego oddechu, Twojego śmiechu, ale nie ma tu dla Ciebie wstępu, to kraina moich pragnień, marzeń, którą przekraczam sama, i tak będzie już na zawsze.
|
|
 |
|
na MOBLO wchodzę rzadko, bo wiadomo, szkoła, nauka, melanże, te pierdolone errory, no ale chuj tam. chodzi o to że jak wejdę to widzę, że jest gorzej niż było, nie chodzi o plusiki do moich wpisów, cytowania, ranking i inne takie, ale o atmosfere. MOBLO schodzi na psy, coraz więcej ludzi od nas odchodzi, ludzi z naprawde wielkim talentem, ale jak widze te komantarze i sapanie o nic to mi też sie odechciewa wszystkiego. więc przyhamujcie troche bo to sie zaraz rozsypie, a szkoda by było naszego wysiłku i ludzi którzy założyli tą strone. moje zdanie i jak sie nie podoba to chuj wam w łep, ale z tego co zauważyłam to większość myśli podobnie. dziękuje za uwage. / zm_
|
|
|
|
miśki. fajne pjosenki - rap, dawać, no. ♥
|
|
|
|
ciągle czuję to perfidne uczucie, ten przerażający ból, który zżera mnie od środka. Popełniłam błąd, myśląc, że zabijając go pozbawię nas uczuć. Stoje nad jego ciałem, z którego wciąż wylewa się krew. wyłamałam mu żebra, by wyrwać mu płuca, wyciągnęłam trzewia i serce. ono wciąż wrze w mej dłoni. nie przestanie nigdy skoro mówił, że mnie kocha. zostawię je na pamiątkę i codziennie będę wbijać w nie sztylet, wciąż pozbawiając go uczuć. / zm_
|
|
|
|
Dodaj komentarz
