 |
i poczuł, że nie jest to rzeczywistość, w której chciałby się budzić. i poczuł, że znowu coś się nie zgadza, że znowu coś jest całkowicie przekręcone, całkowicie niestosowne, całkowicie nie na miejscu.
|
|
 |
idę na balkon, w ręku szlug, telefon w drugiej i napisałbym do Ciebie, ale jakoś brakuje słów, zadzwoniłbym do Ciebie ale wiem, że tego nie chcesz, wybełkotał, że Cię kocham, tu jest źle i serio tęsknie.
|
|
 |
istnieją dziś słowa tak pokaleczone, że muszę owijać je bandażem i pielęgnować. troszczyć się o ich siłę i piękno, bo tak są zaniedbane i lekceważone.
|
|
 |
chcę siły, by móc ponownie unieść swoją dłoń. i chcę Twojego dotyku. nie czułości, a zwykłego poczucia, że jesteś tuż obok. może odrobiny ciepła, bo marznę od środka. bo we mnie panuje taka straszna i surowa zima. i ona pozwala przetrwać tylko tym najwytrwalszym. i wiesz... muszę Ci coś zdradzić. mi już brak sił na to przetrwanie.
|
|
 |
to uczucie, kiedy brakuje Ci kogoś, z kim nawet nie wiesz jak by było, kogoś, kogo nigdy nie miałaś.
|
|
 |
może zadzwoniłbym do Ciebie z budki mówiąc, że mi na Tobie zależy i jestem smutny.
|
|
 |
Pocałunek to milion słów, które chciałabym Ci powiedzieć w jednej sekundzie.
|
|
 |
I czuję się kurwa całkiem żałosny, gdy myślę o Tobie nocą i błądzę.
|
|
 |
jesień i wspomnienia, przeszywające na wylot papierowe serce.
|
|
 |
od prawie pięciu lat wbijasz nóż w moje serce. tępy, brudny i zardzewiały. wolno, długo i boleśnie.
|
|
 |
skąd mam wiedzieć, czy kocham, nie wiedząc, czy istnieję?
|
|
 |
nie wiem na jakich zasad opiera się nasza miłość. nie wiem, kiedy jesteś. ale wiem, kiedy cię nie ma. zawsze wtedy, gdy jesteś mi potrzebny.
|
|
|
|