 |
|
La distanza,
non importa.
|
|
 |
|
We were on top of the world, whoever though that we would fall?/Byliśmy na szczycie świata, ktokolwiek myślał że możemy spaść?
|
|
 |
|
Muszę tylko powiedzieć przepraszam
Albo nie będę mogła dalej żyć
|
|
 |
|
nie zabiorę Cię wysoko, ale możemy spaść razem
|
|
 |
|
A teraz siedzę tu sama, zupełnie sama
I tylko moje serce i moje myśli
są całkiem wypełnione Tobą,
wypełnione miłością.
|
|
 |
|
przyzwyczaiłam się do
sposobu, w jaki boli.
|
|
 |
|
Mimo, że nie wierzyłam w żadne Twoje słowo, to miło było słuchać.
|
|
 |
|
czego oczekujesz patrząc mu głęboko w oczy,
kładąc dłoń na jego policzku? prawdy, potwierdzenia,
a może zrozumienia?
|
|
 |
|
trzeci podpunkt : nie wspominać
|
|
 |
|
Powinnam była nimi właśnie wtedy trzasnąć i wyrzucić klucz.
Ale Ty uparcie trzymasz klamkę i nie dajesz za wygraną.
|
|
 |
|
twoje dłonie były silne, ale kolana o wiele za słabe, by pozwolić ci stać bez padania mi do stóp
|
|
 |
|
Przegrajmy wszystko i przestańmy istnieć
|
|
|
|