 |
przeklinamy, jaramy skręty, pijemy zimną wódkę czasami w nadmiernych ilościach. fakt faktem, niszczymy się coraz bardziej ale lubimy to, i pomimo tego, że wiemy jak Nam to szkodzi to nie przestajemy. | endoftime.
|
|
 |
nie mam na tyle cholernej odwagi , żeby połknąć garść tabletek , popić alkoholem i spaść w wieczną otchłań . starczy mi tylko niebezpieczne wychylanie się przed pasami w czasie czerwonego światła , mając nadzieję , że w końcu mnie coś pierdolnie na amen .
|
|
 |
to z nimi robię największe melanże podczas których razem zdobywamy Mount Everest, to Oni pomimo mojego stanu psychicznego potrafią rozśmieszyć mnie do bólu brzucha, to Oni zawsze biorą chusteczki i wycierają moje łzy, gdy tylko pojawią się na policzkach. tak, to właśnie Ich mogę nazwać największymi przyjaciółmi, którzy są wbrew temu co się dzieje. | endoftime.
|
|
 |
A jak kiedyś przyjdzie Ci do głowy, żeby się zakochać, to pamiętaj: każdy, tylko kurwa nie On! /amnestia
|
|
 |
przepraszam, że nie potrafię w ciągu kilku dni po porażce, tak po prostu zapomnieć zapachu Twojego ciała, delikatnego dotyku ust, ciepłych dłoni, które zawsze ogrzewały moje. nie potrafię i nigdy nie potrafiłam, może dlatego, że za bardzo przywiązuję się do spraw, do których nie powinnam ale nie umiem inaczej. | endoftime.
|
|
 |
'You're passing me by, I'm feeling Your smell, but I can't look into Your eyes anymore.'
|
|
 |
lubię ten jego często przepity głos, ten skurwysyński wyraz twarzy i oczy, których nigdy nie potrafiłam rozkminić. | endoftime.
|
|
 |
jest moim najgorszym a zarazem najcudowniejszym błędem jaki kiedykolwiek popełniłam. | endoftime.
|
|
 |
lepiej byłoby , gdyby matka mnie usunęła będąc w ciąży . zobacz , jakby było pięknie . Ty byś nigdy mnie nie poznał , nie cierpiałabym z milości, rodzice mieliby święty spokój , mama nie płakałaby po cichu , bo znów ją zawiodłam , najbliżsi przyjaciele nie musieliby znosić moich wiecznych wahań nastrojów , sąsiedzi nie narzekaliby , że znów włączyłam muzykę za głośno .. nawet pies cieszyłby się z tego , że w końcu nikt na niego nie podnosi głosu . ale niestety , mama tego nie zrobiła , więc muszę radzić sobie sama . nie mam na tyle cholernej odwagi , żeby połknąć garść tabletek , popić alkoholem i spaść w wieczną otchłań . starczy mi tylko niebezpieczne wychylanie się przed pasami w czasie czerwonego światła , mając nadzieję , że w końcu mnie coś pierdolnie na amen .
|
|
 |
przychodzą takie momenty, że żaden wulgaryzm nie jest w stanie określić tego co czujemy.
|
|
|
|