 |
|
Bo ja się wtedy nawet starałam pilnować, żeby nie zajść w złudzeniach za daleko, żeby w pewnym momencie nie dostać po głowie. No i przede wszystkim starałam się "na nas" nic nie budować. To miała być zupełnie nieżyciowa historia, bukiecik bladych fiołków.
|
|
|
|
Po raz pierwszy od wielu miesięcy ktoś patrzył na nią nie jak na przedmiot, nie jak na piękna kobietę, lecz w sposób nieuchwytny, jakby przenikał na wskroś jej duszę, jej strach, jej kruchość, jej niezdolność do walki ze światem, nad którym pozornie dominowała, choć tak naprawdę niczego o nim nie wiedziała.
|
|
|
|
"Bo chcę z tobą przebywać. Jeszcze parę dni, za wszelką cenę. Pomimo, że mnie bez przerwy okłamujesz, w sumie to okłamuj mnie dalej. Wciskaj mi najgorszy kit na świecie. Nie chcę nic, prócz twoich farmazonów. Oprócz twoich bajek. Oprócz twojego udawania dorosłej. Szukania dziury w całym. Pragnę, byś mnie bez przerwy wkurwiała."
|
|
|
|
Najgorszy jest moment, w którym czekasz na coś i tak boleśnie nic się nie dzieje. I prawdopodobnie nic się nie wydarzy. A mimo to, ty nie potrafisz przestać czekać.
|
|
|
|
"Rzuciłam się na oślep w tę miłość. Po kwadransie, nawet go nie znając. Obżarłam się. Bez elegancji, bez logiki, bez głowy. A teraz żygam z bólu. Także miłość potrzebuje czasu, żeby ją dobrze strawić."
|
|
|
|
"Był miłością mojego życia. Taką prawdziwą miłością, która zdarza się tylko raz. Wszystko przed nią to zapowiedź, wszystko po niej - marne podróbki."
|
|
|
|
"Patrzyła w taki sposób, jakby nie potrafiła beze mnie żyć. Poczułem cholerną obawę, że kiedyś odbiorę jej to, co najcenniejsze."
|
|
|
|
W jakimś momencie trzeba dopuścić do siebie myśl, że ktoś już nie wróci i nie będzie 'długo i szczęśliwie'.
|
|
|
|
"Upłynęło trochę czasu, zanim przestałem jej wszędzie wyglądać, zanim się przyzwyczaiłem, że popołudnia straciły swój kształt, zanim moje ciało przestało wreszcie tęsknić do jej ciała; czasami sam dostrzegałem, jak moje ramiona i nogi szukały jej we śnie..."
|
|
|
|
Trudno wypuścić z ręki coś, czego człowiek się kurczowo trzymał. Nawet kiedy to coś jest najeżone cierniami. Może zwłaszcza wtedy.
|
|
|
|
Dlaczego nieobecność tak bardzo potęguje miłość?
|
|
|
|
"Przyzwyczaiłam się do tego, że jestem sama, czy raczej pojedyncza, nierozwiązana i niezobowiązana do pamiętania o kimkolwiek."
|
|
|
|
Dodaj komentarz
