 |
|
specjaliści, znawcy serc, którzy nigdy nie kochali
|
|
|
|
nic Ci nie zawdzięczam, mam tylko złe wspomnienia. żałuję, że nie potrafię zapomnieć Twego imienia
|
|
|
|
postaw się na jego miejscu, poczuj tą pierdoloną bezsilność
|
|
|
|
to smutne, że nie widzisz już w moich oczach siebie. to przykre, Ty wiesz swoje, a ja dalej nic nie wiem
|
|
|
|
i parę chwil dziś myślałem nad ranem, że to tylko mi się śni, wszystko minie, gdy wstanę, ale oczy mam nie wyspane i walę czystą, wszystko już przejebane
|
|
|
|
nie musisz chlać i ćpać, by dobrze się bawić. pokaż, że jesteś gorętsza od lawy
|
|
|
|
chodź pobawimy się dzisiaj w berka z klepsydrą i oszukamy zegar, gdy schowamy się pod cyfrą
|
|
|
|
chodź, zapukamy dzisiaj od tak w tęczy okna, może jeszcze nie śpi i wpuści nas do środka
|
|
|
|
wszystko spoko, kiedy dobrze idzie karta, a jak nie albo liżesz dupę, albo to ogarniasz, albo spadasz, pierdolisz, że się znowu nie układa
|
|
|
|
wypłuczmy uczuciem goryczy szklankę, po czym zespólmy w jedność każdą tkankę, dodajmy więc do wybranka wybrankę, stwórzmy całość zamiast być ułamkiem
|
|
|
|
może umiem tylko ranić, dławić w sobie smutek, nie mogąc go zabić i za nic stąd uciec
|
|
|
|
tamten dzień rozdzielił nas na zawsze, tamten dzień oszukał moją wyobraźnię
|
|
|
|
Dodaj komentarz
